مقایسه پاسخ نوزادان ترم و پرترم ایکتریک تحت درمان با فتوتراپی به تجویز پدیلاکت

هیپربیلی روبینمی مشکل شایع نوزادان طی هفته اول زندگی است. یکی از مکانیسم های اصلی در ایجاد و تشدید ایکتر، افزایش سیکل انتروهپاتیک توسط آنزیم بتاگلوکورونیداز روده ای است. با توجه به فقدان نسبی فلور باکتریایی در روده طی هفته اول زندگی، آمادگی میکروبیولوژیکی می تواند گردش انتروهپاتیک را به وسیله مهار فعالیت آنزیم بتاگلوکورونیداز کاهش دهد. با توجه به تفاوت های موجود در فلور باکتری های روده در نوزادان ترم با پرترم، مطالعه حاضر در کنار درمان با فتوتراپی به بررسی مقایسه درمانی پدیلاکت بر ایکتر نوزادان ترم و پرترم می پردازد.

مواد و روش ها: 

مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی در یک بازه زمانی 6 ماهه است. مطالعه روی 97 نوزاد ترم و پرترم 2 تا 15 روزه تحت تغذیه با شیر مادر انجام شد. به کلیه نوزادان علاوه بر فتوتراپی، 5 قطره پدی لاکت داده شد. متغیرهای جنس و ترم یا پرترم بودن و سن دقیق حاملگی و میزان بیلی روبین روزانه تا روز ترخیص ثبت و وارد نرم افزار SPSS شد.

یافته ها: 

میانگین، میانه و انحراف معیار میزان کاهش بیلی روبین طی بستری، در نوزادان ترم با پرترم تفاوتی نداشت (p=0.451). در گروه های مختلف سن حاملگی، میانه، میانگین و انحراف معیار میزان بیلی روبین کاهش یافته طی روز بستری تا ترخیص، تفاوت آماری آشکاری نشان نداد و سن های مختلف حاملگی به یک میزان به درمان پاسخ دادند (P=0.473).

نتیجه گیری:

 نوزادان پرترم در مقایسه با نوزادان ترم، پاسخ درمانی متفاوتی به پدی لاکت نشان ندادند و روند کاهشی بیلی روبین در هر دو گروه مشابه بود.