علائم، راه های انتقال و نحوه پیشگیری از ویروس آبله میمون

مقدمه:

 آبله میمون یک ویروس دو رشته ای از جنس ارتوپاکس ویروس است که به وسیله حیوانات به انسان انتقال داده می شود. تا کنون دو گونه اصلی آبله میمون در غرب آفریقا و حوضه کنگو شناسایی شده اند. نحوه سرایت ویروس آبله میمون اغلب از طریق ذرات تنفسی و تماس مستقیم با ضایعات پوستی است. علایم اولیه ابتلا به بیماری آبله میمون شامل سردرد، دردهای عضلانی، تب و بدن درد می شود. روی بدن مبتلایان به تدریج برآمدگی هایی به شکل جوش ظاهر می شود که حالت تاول پیدا خواهند کرد. بسیاری از موارد در شیوع اخیر به انتقال جنسی نسبت داده شده اند؛ به خصوص در میان مردانی که به عنوان افراد هم جنس گرا، دو جنس گرا یا مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند شناخته می شوند. این ویروس هم چنین می تواند از طریق تماس مستقیم با زخم های عفونی، مایعات بدن و رختخواب یا لباس مشترک مشترک منتقل شود. آبله میمون به عنوان یک بیماری خطرناک می تواند سلامت روانی بیماران را تحت تاثیر خود قرار دهد. بررسی های گذشته حاکی از آن دارد ویروس آبله میمون منجر به انگ اجتماعی، اضطراب، افکار و رفتارهای مرتبط با خودکشی در افراد مبتلا می شود. با توجه اینکه چند مورد از ابتلا به آبله میمون در داخل کشور ایران شناسایی شده است می بایست اقداماتی در جهت آگاهی مردم از علایم و شیوه انتقال این ویروس انجام گردد تا بعد از کووید-19 شاهد گسترش یک بیماری همه گیر دیگری نباشیم.