تاثیر هشت هفته تمرینات تناوبی شنا با شدت بالا بر برخی از عوامل بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی در موش های صحرایی نر مبتلا به استئاتوهپاتیت غیرالکلی (NΑSH)

تجمع چربی در بافت کبد به عنوان مهم ترین علت بیماری استیاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) شناخته می شود که با کاهش پروتیین گیرنده های فعال تکثیرکننده پراکسی زوم کبدی (PPAR-α) همراه است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات تناوبی شنا با شدت بالا (HIST) بر PPAR-α و آنزیم های کبدی در موش های صحرایی NASH ناشی از رژیم غذایی پرچرب (HFD) انجام شد.

تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود. 40 سر رت نر نژاد اسپراگوداولی (سن: 6 تا 8 هفته و وزن 20 ± 230 گرم) اختیار شد. سپس به دو گروه مساوی سالم و HFD تقسیم شدند. گروه HFD با هدف القا بیماری، به مدت هشت هفته تحت گاواژ قرار گرفتند. پس از اثبات بیماری، رت ها به چهار گروه کنترل-سالم (9= n)، سالم-شنا (9= n)، کنترل-بیمار (9= n) و بیمار-شنا (9= n) تقسیم شدند. گروه های تمرینی، HIST را هشت هفته (سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه) انجام دادند. در پایان، PPAR-α کبدی از روش وسترن بلات و آنزیم های ALT) Alanine aminotransferase (AST) Aspartateaminotransferase)و GGT (Gama-Glutamyl Transferase) در سطح سرم از روش فتومتریک اندازه گیری شدند. جهت آنالیز داده ها از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. سطح معنی داری (0/05≥P) و کلیه روش های آماری با استفاده از نرم افزارversion 16  SPSS  انجام شد.

HIST، افزایش وزن ناشی از HFD را کنترل کرد و کاهش معنی دار ALT و AST سرم در گروه های سالم-شنا و بیمار-شنا نسبت به گروه کنترل-بیمار و کاهش معنی دار GGT سرم در سالم-شنا نسبت به کنترل-بیمار (0/001≥P) و بیمار-شنا (0/044≥P)  مشاهده شد. افزایش معنی دار PPAR-α کبدی در سالم-شنا نسبت به کنترل-بیمار مشاهده گشت (0/002≥P).

نتیجه گیری:

 HIST می تواند وزن بدن را کنترل کند و آنزیم های کبدی را کاهش دهد. با این حال برای حصول نتایج قطعی تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.