اثر ترکیبات فیتوشیمیایی بر شاخصه های فشار اکسایشی، التهاب و آسیب عضله اسکلتی ناشی از فعالیت بدنی

فعالیت های بدنی با افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن همراه است. تولید گونه های فعال اکسیژن تابعی از شدت ، مدت  و نوع فعالیت می باشد. هرچند مقادیر فیزیولوژیک گونه های فعال اکسیژن برای تنظیم واکنش های سلولی ضروری می باشد، اما تولید بیش از حد آنها می تواند آسیب های متعددی را بر ساختار و عملکرد سلول ها وارد نموده و هم عملکرد جسمانی را تضعیف نموده و هم سلامتی را به مخاطره اندازد. با وجود آنکه فعالیت بدنی خود محرکی برای افزایش ظرفیت دفاع آنتی اکسیدانی می باشد، ولی در صورت اجرای تمرینات شدید و طولانی ، تولید گونه های فعال اکسیژن فراتر از ظرفیت دفاع انتی اکسیدانی می گردد. در این شرایط استفاده از مواد آنتی اکسیدان برون زاد می توان راهکار مناسبی برای توسعه عملکرد و سلامت  جسمانی باشد. گیاهان از منابع سرشار و غنی مواد آنتی اکسیدان هستند که می توانند بخش عمده گونه های فعال اکسیژن ناشی از تمرینات جسمانی را خنثی نموده و به دنبال آن التهاب و آسیب های عضلانی همراه با انقباض های عضلانی مکرر به ویژه انقباض های برون گرا را کاهش دهند. با وجود آنکه  به دلیل تفاوت های روش شناسی در مطالعات برخی تناقضات در نتایج مطالعات  وجود دارد، با این وجود نتایج مطالعات در کل اثر گذاری مواد فیتوشیمیایی بر کاهش فشار اکسایشی، التهاب، درد، آسیب عضلانی و بهبود عملکرد جسمانی  را تایید می نماییندو بر این اساس توصیه می شود افرادی که به انجام تمرینات جسمانی شدید و طولانی مبادرت می ورزند، جهت حفظ و بهبود عملکردجسمانی و توسعه سلامتی از مواد فیتوشیمیایی موجود در گیاهان  استفاده نمایند.