بررسی ارتباط دردهای اسکلتی عضلانی با ریسک فاکتورهای ارگونومی در رانندگان کامیون

ریسک بروز اختلالات اسکلتی - عضلانی ناشی از عوامل مختلف کاری مانند عوامل ارگونومی در رانندگان کامیون ها قابل توجه  است. هدف  این مطالعه بررسی  تاثیر ریسک فاکتورهای ارگونومی بر شیوع درد های اسکلتی عضلانی در رانندگان کامیون بود.  

این مطالعه به صورت مقطعی و از نوع توصیفی - تحلیلی بر روی  200 نفر از رانندگان کامیون ها  به روش نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای انجام شد. از پرسشنامه ارگونومی و ایمنی رانندگان  شامل مشخصات دموگرافیک، شرایط کاری (استرس ورضایت شغلی)، درد در نواحی نه گانه بدن در 12ماه گذشته بر اسا س  Body Mapاستفاده شد. برای تحلیل داده ها از شاخص های مرکزی و آزمون های ناپارامتری اسپیرمن و کروسکال والیس استفاده شد.   

میانگین (± انحراف معیار) سنی رانندگان 9± 5/47 سال بودکه بطور میانگین 66/10 ساعت در طی مدت 24 ساعت رانندگی می کردند. 5/99 درصد  از درد  ناحیه کمر شکایت داشتند که  40 %  درد از نوع خفیف و  5/59 % زیاد بود. در ناحیه زانو 5/59  % درد زیاد را گزارش کردند. ارتباط بین درد درنواحی آرنج و پا  با جابجایی و حمل بار و همچنین درد نواحی  گردن و مچ دست با حرکات دست و بازو  معنی دار بود (05/0p<). ارتباط معنی داری بین درد نواحی نه گانه بدن با رضایت شغلی یافت نشد.

ریسک فاکتورهای ارگونومی نقش مهمی در بروز دردهای اسکلتی عضلانی در رانندگان دارند که نیازمند آموزش و توجه خاص به این گروه شغلی همراه با انجام اقدامات پیشگیرانه ودرمانی است.