اثر تمرین تنفس دیافراگمی بر عملکرد تنفس، تعادل و کیفیت زندگی زنان سالمند

سیستم تنفس بر کنترل حرکتی و ثبات و پایداری بدن به ویژه در سالمندان تاثیر می گذارد. هدف از این تحقیق تعیین اثر تمرین تنفس دیافراگمی بر عملکرد تنفس، تعادل و کیفیت زندگی زنان سالمند بود.

مواد و روش ها: 

40 زن سالمند با میانگین سنی40/72 سال به روش نمونه گیری در دسترس شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تجربی (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات تنفس دیافراگمی را در 6 هفته، 3 جلسه در هفته زیر نظر مربی و 3 جلسه به صورت تمرین در خانه و در 3 ست انجام داد. عملکرد تنفس با آزمون تعداد تنفس در یک دقیقه و آزمون حبس نفس، تعادل ایستا با آزمون شارپند-رومبرگ و تعادل پویا با آزمون عملکردی زمان برخاستن و رفتن و کیفیت زندگی با پرسش نامه 31 سوالی لیپاد در آزمودنی های هر دو گروه قبل و بعد از اعمال تمرینات ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری در سطح معنی داری 05/0>P انجام شد.

یافته ها:

 تعداد تنفس در گروه آزمایش به طور معنی داری (23 درصد) کاهش یافت (001/0>P). هم چنین مدت زمان حبس در وضعیت دم عمیق (25 درصد) و مدت زمان حبس نفس در وضعیت بازدم عمیق (42 درصد) در گروه تجربی به طور معنی داری افزایش یافت (001/0>P). علاوه بر این، شاخص تعادل ایستا (002/0=P) و پویا (001/0>P) پس از تمرینات تنفس دیافراگمی در گروه تجربی به طور قابل توجهی بهبود یافتند. تمرینات تنفس دیافراگمی باعث افزایش معنی دار کیفیت زندگی زنان سالمند شده است (005/0=P).

نتیجه گیری: 

تمرینات تنفس دیافراگمی بر عملکرد تنفس (تعداد تنفس، حبس نفس در وضعیت دم و بازدم)، تعادل ایستا، تعادل پویا و کیفیت زندگی زنان سالمند تاثیر مثبت داشته است. لذا استفاده از این تمرینات برای دوره های پیشگیری، بهبود عملکرد و توان بخشی در افراد و سنین مختلف توصیه می شود.