تعیین میزان آلودگی به سالمونلا، کمپیلوباکتر و فراوانی ژن CDT در نمونه های مدفوع کودکان مبتلا به گاستروانتریت

گاستروانتریت حاد یک اختلال شایع است که 12-8% از مراجعه های سرپایی کودکان را شامل می شود. عفونت های کمپیلوباکتر و سالمونلا حدود 4/8% و 11% از موارد اسهال جهانی را شامل شده که مرتبط با عوارض و بیماری های خارج روده ای می باشند. با توجه به اهمیت این باکتری ها در بیماری های کودکان، هدف از این مطالعه تعیین میزان عفونت با سالمونلا، گونه های کمپیلوباکتر و هم چنین بررسی فراوانی ژن کد کننده ی Cytholethal distending toxin در بروز اسهال ناشی از جامعه در کودکان مبتلا در نظر گرفته شد.

مواد و روش ها:

 نمونه مدفوع کودکان مبتلا به اسهال از بیمارستان های کودکان شهرهای همدان، اردبیل، بندرعباس و بیمارستان های علی اصغر و کودکان مفید در تهران جمع آوری شدند. DNA ژنومی از نمونه های مدفوع با استفاده از کیت استخراج گردید. حضور جنس و گونه های کمپیلوباکتر ژژونی و کولی، ژن cdtB کمپیلوباکتر و جنس سالمونلا از طریق پرایمرهای اختصاصی بررسی شد. هم چنین کمینه تشخیص (LOD) این باکتری ها در نمونه های مدفوع به روش PCR تعیین گردید.

یافته ها:

 بررسی نتایج آزمایشگاهی میزان LOD جهت شناسایی مستقیم را 100 باکتری در هر گرم مدفوع تعیین گردید. بر این مبنا از میان 144 نمونه مدفوع کودکان مبتلا به اسهال حاد، یک مورد از نظر حضور کمپیلوباکتر ژژونی مثبت گردید. این نمونه از نظر حضور ژن cdtB نیز مثبت بود. حضور جنس سالمونلا در دو نمونه از بیماران مثبت گزارش شد (4/1%). 

نتیجه گیری:

 نتایج این مطالعه میزان فراوانی کمی از ابتلا به باکتری های کمپیلوباکتر و سالمونلا در نمونه های تحت بررسی را طی پاندمی کووید19 در کودکان زیر 5 سال نشان داد. بررسی این نمونه ها از نظر ابتلا به ویروس ها و سایر عوامل میکروبی می تواند سبب شناسی بروز اسهال در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان ها را روشن تر نماید.