مقایسه اثربخشی آموزش گروهی سرزندگی تحصیلی، مثبت نگر و چشم انداز زمان بر اضطراب تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه نهم

هدف:

 پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش گروهی سرزندگی تحصیلی، روش مثبت نگر و چشم انداز زمان بر اضطراب تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان پسر کلاس نهم بود.

روش:

 این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح چهار گروهی سه مرحله ای (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) بود. جامعه مورد بررسی دانش آموزان پسر کلاس نهم و حجم نمونه 72 نفر که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری داده ها شامل پرسشنامه اضطراب تحصیلی آلپرت و هابر (1960) و فرسودگی تحصیلی برسو، سالانوولو شافلی (2007) بود. داده ها با روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر، آزمون لوین و آزمون ماچلی تحلیل شدند. این تحلیل ها با کمک نرم افزار SPSS (ویرایش 22) انجام شد.

نتایج نشان داد در بین میانگین تعدیل شده نمرات اضطراب تحصیلی گروه آموزش سرزندگی تحصیلی، مثبت نگر و چشم انداز زمان با گروه گواه تفاوت معنی دار وجود دارد. بین میانگین تعدیل شده نمرات اضطراب تحصیلی گروه آموزش سرزندگی تحصیلی، گروه آموزش مثبت نگر و گروه چشم انداز زمان تفاوت وجود ندارد.

همچنین نتایج حاکی از این بود که در بین میانگین تعدیل شده نمرات فرسودگی تحصیلی گروه آموزش سرزندگی تحصیلی، مثبت نگر با گروه گواه تفاوت معنی دار وجود دارد. بین میانگین تعدیل شده نمرات فرسودگی تحصیلی گروه آموزش سرزندگی تحصیلی با گروه آموزش چشم انداز زمان تفاوت معنی دار وجود دارد. ولی تفاوت بین نمرات فرسودگی تحصیلی گروه آموزش چشم انداز زمان با گروه کنترل معنی دار نیست یعنی آموزش چشم انداز زمان نتوانسته است نمرات فرسودگی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه نهم را به طور معنی داری کاهش دهد.