اثربخشی آموزش نظریه ذهن بر مهارت های اجتماعی و تنظیم هیجان دانش آموزان پسر دارای اختلالات یادگیری

هدف :

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش نظریه ذهن بر مهارت های اجتماعی و تنظیم هیجان دانش آموزان پسر دارای اختلالات یادگیری انجام شد.

روش:

 روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی دارای اختلال یادگیری شهر اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399 بود (250=N). از بین آنها 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایشی (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان توسط گرانفسکی، کرایج و اسپینهاون (2002) و پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون (1983) استفاده شد. گروه آزمایش 8 جلسه برنامه آموزش نظریه ذهن هال و تاگر-فلاسبرگ (2003) دریافت نمودند. به منظور بررسی تغییرات ایجاد شده، پس آزمون اجرا شد. داده ها با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه در مولفه های تنظیم هیجان و مهارت های اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد (0.05>P).  به طوری که به ترتیب دانش آموزانی که در گروه آزمایش تحت آموزش نظریه ذهن قرار گرفته بودند از سطوح بالاتر مهارت های اجتماعی و تنظیم هیجان نسبت به دانش آموزان گروه کنترل برخوردار بودند.

با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که آموزش نظریه ذهن در افزایش به کارگیری راهبردهای هیجانی مثبت و بهبود مهارت های اجتماعی موثر بوده است. این نتایج پیشنهادهای مهمی در جهت به کارگیری آموزش این مهارت ها به عنوان یک روش مداخله ای در مدارس و مراکز درمانی دارد.