آسیب شناسی جایگاه حوزه ترویج علم در اسناد بالادستی کشور

ترویج علم ازجمله مباحث نوینی است که در سال های اخیر توجه زیادی به آن معطوف شده است. ترویج علم تلاش برای انعکاس اندیشه های علمی به روشی است که عموم افراد بتوانند مفاهیم اساسی یک علم را درک کنند. نظر به اهمیت و جایگاه موضوع همگانی سازی علم، این پژوهش به منظور پیگیری و نقد سیاست های حوزه ترویج علم کشور بر مبنای اسناد بالادستی کشور شکل گرفته است.

این پژوهش از نظر ماهیت تحقیق، از نوع توصیفی-تحلیلی است و در آن از روش تحلیل محتوا و بررسی اسنادی استفاده شده است. با بررسی محتوایی اسناد بالادستی و سیاست های کشور در این مطالعه، درمجموع 11 سند و سیاست که به موضوع ترویج علم پرداخته اند مورد تحلیل قرار گرفت. تلاش شد که مشخص شود هرکدام از این موارد به چه جنبه ای از موضوع ترویج علم توجه داشته اند.

یافته ها: 

بر مبنای این مطالعه مشخص شد که به طور واضح سیاست و برنامه عملیاتی به منظور ترویج علم در کشور تدوین نشده است. با این حال، سند «نقشه جامع علمی سلامت کشور»، موضوع همگانی سازی علوم را در ارزش ها و راهبردها گنجانده، نهادهای مرتبط را تا حد زیادی معرفی کرده و به برخی ابزارها به منظور تحقق این امر اشاره کرده و شاخص هایی را نیز به منظور ارزیابی میزان تحقق آنها پیشنهاد داده است. به این ترتیب مشخص می شود که این سند در مقایسه با سایر اسناد و سیاست ها در این زمینه بهتر عمل کرده است. «نقشه جامع علمی کشور» نیز به جز شاخص های ارزیابی، تلاش کرده سایر وجوه و ابعاد موضوع ترویج را مدنظر قرار دهد. سایر اسناد مورد مطالعه نیز کم و بیش به جنبه های مختلف موضوع ترویج علم پرداخته اند.