بررسی ارتباط ضخامت لایه فیبرهای عصبی شبکیه با بیماری اختلال شناختی خفیف و دمانس آلزایمر

 در این مطالعه ضخامت لایه فیبرهای عصبی شبکیه (Retinal Nerve Fibers Layer: RNFL) بین بیماران مبتلا به بیماری اختلال شناختی خفیف، دمانس آلزایمر و افراد سالم (کنترل) با استفاده از دستگاه Optical Coherence Tomography (OCT) مقایسه شد.

مواد و روش‌‌ها: 

این مطالعه از نوع مورد-شاهدی بود. 30 نفر از بیماران مبتلا به بیماری اختلال شناختی و 31 نفر از افراد سالم تحت معاینه عصبی قرار گرفتند. معاینه شامل Minimal mental state examination (MMSE)، ارزیابی جامع چشم‌پزشکی و انجام OCT با استفاده از دستگاه اسپکترالیس بود. هر دو چشم بیمار برای انجام تجزیه‌وتحلیل انتخاب شدند و تفاوت ضخامت فیبر عصبی شبکیه بین بیماران اختلال شناختی و افراد سالم بررسی شد.

یافته‌ها: 

در این بررسی میانگین سنی بیماران 8/56 ± 66 و افراد سالم7/50±60/25 سال بود. مطابق با نتایج مدل رگرسیون لجستیک ترتیبی در چشم راست پس از کنترل اثرات سایر متغیرها به‌ازای یک سال افزایش سن،1/26 برابر و در چشم چپ 1/30  برابر شدت بیماری اختلال شناختی افزایش می‌یابد (0/001<p). همین‌طور ارتباط پس از کنترل اثرات سایر متغیرها به‌ازای افزایش هر یک میکرومتر ضخامت لایه عصبی شبکیه چشم در کوادران فوقانی چشم راست و چپ، به ترتیب 4 و 5 درصد از شدت بیماری اختلال شناختی کاسته می‌شود.

نتیجه‌گیری: 

نتایج نشان می دهد ضخامت فیبر عصبی شبکیه در کوادران‌های فوقانی و تحتانی در بیماران اختلال شناختی خفیف و دمانس آلزایمر در مقایسه با افراد سالم کاهش می‌یابد و می‌تواند راهی برای تشخیص و پیگیری این آسیب باشد.