شناسایی عوامل موثر در بکارگیری شواهد پزشکی در طبابت بالینی: مطالعه کیفی در بخش اورژانس

با استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد می توان کیفیت عملکرد بالینی پزشکان را افزایش داد. این مطالعه کیفی با هدف شناسایی عوامل موثر در بکارگیری شواهد نوین و معتبر توسط دستیاران طب اورژانس در بیمارستان های رسول اکرم و شهدای هفتم تیر در تهران انجام شد.

نوع مطالعه تحلیل محتوای قراردادی با رویکرد استقرایی بود که در دو بیمارستان شهر تهران در سال 1396 انجام شد. نمونه گیری از نوع هدفمند بود. داده ها طی 18 مصاحبه عمیق فردی جمع آوری شد و با استفاده از تحلیل محتوای استقرایی، مقوله ها و گویه های عوامل موثر در بکارگیری شواهد جدید توسط دستیاران استخراج شدند.

مشارکت کنندگان با شواهد پزشکی بوسیله مطالعه کتاب، شرکت در کارگاه های آموزشی، کلاس های اساتید، شرکت در کنفرانس ها و یا از طریق یکی از دوستان آشنا شده بودند. مشوق های پزشکی مبتنی بر شواهد شامل؛ سودمند برای پزشک، سودمند برای بیمار، مشوق های علمی، مشوق های محیطی-فرهنگی، مشوق های اخلاقی، دسته بندی شدند. عوامل بازدارنده در استفاده از شواهد شامل؛ عوامل بازدارنده برای پزشک، عوامل بازدارنده برای بیمار، بازدارنده های محیطی- فرهنگی، بازدارنده های اجتماعی بود.

نتیجه گیری: 

یافته ها نشان داد موانع ساختاری و فردی از موانع موثر در بکارگیری پزشکی مبتنی بر شواهد در بین دستیاران طب اورژانس است که موانع ساختاری؛ نبود منابع لازم، محیط کاری نامناسب، وخامت حال بیماران، حجم زیاد کار و عدم دسترسی مناسب بود و در موانع فردی نیز شخصیت پزشک، دانش و تجارب قبلی پزشکان، نگرش و دیدگاه ها و مشکلات مالی پزشکان تاثیرگذار بود.