اثربخشی روش درمان شمارش پیش رونده بر نشانه های استرس پس آسیبی بیماران جراحی بای پس عروق کرونر

هدف بررسی اثربخشی مداخله شمارش پیش رونده بر نشانه های PTSD شامل اجتناب، افکار مزاحم و برانگیختگی، که طبق تحقیقات در بیماران CABG وجود دارد، بوده است. این مطالعه به لحاظ هدف کاربردی و با روش شبه آزمایشی (پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری) انجام گرفت. جامعه آماری بیمارانی بودند که در سال 1399 و 1400،  4 الی 6 هفته بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر به کلینیک بازتوانی مرکز قلب تهران ارجاع شده بودند. از کسانی که در مقیاس تاثیر حوادث تجدید نظر شده (IES-R) نمره 24 و بالاتر به دست آوردند، 24 نفر (10 زن و 14 مرد) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده مقیاس تاثیر حوادث تجدید نظر شده (IES-R) بود. برای بررسی اثر مداخله از آزمون واریانس دو طرفه مختلط در نرم افزار SPSS-26 استفاده شد. مداخله شمارش پیش رونده به لحاظ آماری باعث کاهش معنادار میزان نشانه های اجتنابی در گروه مداخله شد. این روش تفاوت معنادار در میزان افکار مزاحم و برانگیختگی ایجاد نکرد (α=0/05). مداخله شمارش پیش رونده در کاهش نشانه های اجتنابی در بیماران CABG موثر است و انجام این مداخله توصیه می شود. میزان افکار مزاحم و برانگیختگی در دوره پیگیری به میزان زیادی توسط این مقادیر در مقطع پیش آزمون تعیین می شود. در نتیجه غربالگری بیماران از این حیث پیشنهاد می شود.