رابطه مسئولیت پذیری با کیفیت زندگی کاری در پرسنل رسمی نظامی

کیفیت زندگی کاری یکی از فنون بالندگی سازمانی است که سعی دارد عوامل سه گانه انگیزش، رضایت شغلی و پذیرش مسولیت و احساس تعهد به کار را همزمان تامین کند و این کار را از طریق دخالت دادن کارکنان در تصمیم گیری ها محقق می سازد. لذا هدف از مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین مسیولیت پذیری با کیفیت زندگی کاری کارکنان نظامی شهرستان قوچان انجام شده است.

مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری شامل حدود ششصد نفر پرسنل نظامی بوده که برابر جدول کرجسی- مورگان ((Krejcie and Morgan 234 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری آماری به صورت تصادفی طبقه ای است. داده‌ها با استفاده از دو پرسشنامه مسیولیت پذیری زیر مقیاس پرسش نامه کالیفرنیا (CPI) و کیفیت زندگی کاری والتون (QWL) گردآوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون (Pearson product-moment correlation coefficient) و رگرسیون ((Regression چند متغیره استفاده شد.

در این مطالعه متغیرهای مسیولیت پذیری به عنوان متغیر پیش بین و کیفیت زندگی کاری به عنوان متغیر ملاک بوده است. بین مسیولیت پذیری با کیفیت زندگی کاری کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0p <). از متغیر های پیش بین کیفیت زندگی کاری، به ترتیب متغیرهای مسیولیت پذیری و وظیفه شناسی بیشترین سهم و توان را در پیش بینی کیفیت زندگی کاری را دارند

در بررسی رابطه مسیولیت پذیری با کیفیت زندگی در کارکنان نظامی نتایج نشان می دهد وظیفه شناسی، احساس مسیولیت ، قابلیت اعتماد، عمل کردن براساس نظم و مقررات به عنوان متغیرهای زیر مجموعه مسیولیت پذیری بیشترین همبستگی را با کیفیت زندگی کاری دارند.