بررسی ساختار عاملی و اعتباریابی فرم کوتاه مقیاس سازگاری اجتماعی در نوجوانان بدسرپرست شهر کرمان در بحران کرونا: یک مطالعه توصیفی

بحران کرونا منجر به گسترش فقر در برخی کشورها و افزایش نوجوانان بدسرپرست شده است که این نوجوانان از سازگاری اجتماعی نامطلوبی برخوردار هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین ساختار عاملی و اعتباریابی مقیاس سازگاری اجتماعی در نوجوانان بدسرپرست شهر کرمان بود.

مواد و روش ها:

 این پژوهش توصیفی با روش روان سنجی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان بدسرپرست شهر کرمان در سال 1400 بود. تعداد نمونه ها بر اساس معیارهای روان سنجی به تعداد 360 نفر برای تحلیل عاملی اکتشافی، 250 نفر برای تحلیل عاملی تاییدی و 100 نفر برای بخش روایی همگرایی تعیین شد. نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات پژوهش از طریق دو پرسش نامه فرم کوتاه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و پرسش نامه ویژگی های سازگاری اجتماعی Bell فرم چاپی جمع آوری گردید. برای بررسی روایی مقیاس از روش های روایی محتوا، همگرا و تحلیل عوامل استفاده شد. پایایی مقیاس به وسیله روش های همسانی درونی و پایایی تصنیفی (دو نیمه کردن) ارزیابی گردید.

یافته ها: 

نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که فرم کوتاه پرسش نامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا از شش عامل تشکیل شده و از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است. تحلیل عاملی تاییدی نیز مدل شش عاملی را تایید کرد. این پرسش نامه به همراه پرسش نامه سازگاری اجتماعی Bell اجرا شد که با 24 آیتم از پایایی و روایی مناسبی برخوردار بود (001/0<p).

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج پژوهش حاضر که نشان داد مقیاس سازگاری اجتماعی کالیفرنیا 24-آیتمی از پایایی و روایی مناسبی برخوردار است، می توان از این مقیاس برای ارزیابی سازگاری اجتماعی در نوجوانان بدسرپرست استفاده نمود.