نقش پیش بینی کنندگی سبک زندگی اسلامی در خودکارآمدی و بزهکاری نوجوانان 13 تا 18 سال شهر شیراز

پژوهشحاضر با هدف بررسی نقش پیشبینیکنندگی سبک زندگی اسلامی بر خودکارآمدی و بزهکاری نوجوانان 13 تا 18 سال شهر شیراز انجام شد.

این پژوهش توصیفی-از نوع همبستگی به شیوه پیشبینی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان مدارس ناحیه 2 متوسطه اول و دوم سطح شهر شیراز در سال تحصیلی 1400-1399 بودند و 300 نفر به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. از پرسشنامه های سبک زندگی اسلامی کاویانی (1388)، خودکارآمدی شوارزر و جروسلم (2000) و بزهکاری سهامی و همکاران (1396) جهت جمع آوری داده ها استفاده و داده ها از طریق آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره به شیوه همزمان تجزیه و تحلیل شد.

نتایج بیانگر آن بود که بین سبک زندگی اسلامی و مولفه های آن با خودکارآمدی نوجوانان رابطه مثبت معنادار وجود دارد و شاخصهای اخلاق (25/0= Beta) و تفکر و علم (58/0 =Beta) قادر به پیشبینی خودکارآمدی نوجوانان میباشد و بین سبک زندگی اسلامی و مولفه های آن با بزهکاری نوجوانان رابطه منفی معنادار وجود دارد و شاخصهای اجتماعی (15/0-= Beta)، اخلاق (28/0-= Beta)، مالی (15/0- =Beta) و خانواده (17/0-= Beta) قادر به پیشبینی بزهکاری نوجوانان میباشد.

سبک زندگی اسلامی باعث تقویت خودکارآمدی و کاهش بزهکاری نوجوانان میشود.