نقش تجارب معنوی و انسجام روانی در کیفیت زندگی مادران کودکان اوتیسم

مشکلات فراوان کودکان اوتیسم، به خانواده ها و بخصوص مادران، تنش ها و فشارهای روانی زیادی را تحمیل می کند که کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی نقش تجارب معنوی و انسجام روانی در کیفیت زندگی مادران کودکان اوتیسم بود.

روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری تمامی مادران کودکان دارای اختلال اوتیسم شهر قدس در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس 80 نفر واجد شرایط انتخاب شدند و به پرسشنامه های تجارب معنوی اندروود و ترسی (2002)، احساس انسجام روانی آنتونسکی (1987) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (2000) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.

یافته ها:

 نتایج نشان داد بین تجارب معنوی و انسجام روانی با کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت (01/0>p)؛ و مولفه های تجارب معنوی (7/49 درصد) و انسجام روانی (4/42 درصد)، کیفیت زندگی مادران کودکان اوتیسم را پیش بینی می کنند.

نتیجه گیری: 

نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت نقش تجارب معنوی و انسجام روانی در کیفیت زندگی مادران کودکان اوتیسم تاکید دارد. ازاین رو، پیشنهاد می شود که برنامه های پیشگیرانه، آموزش و مداخلات معنوی و همچنین آموزش انسجام روانی بیشتر مدنظر قرار بگیرد.