طراحی الگوی رشد اکوسیستم کارآفرینی در بستر نظام آموزش عالی کشاورزی

اهمیت کسب و کارهای نوپا در بخش کشاورزی بیش از هر زمان دیگری مشخص است. برای رسیدن به این مهم فراهم ساختن اکوسیستم کارآفرینی مورد نیاز است. لذا، نظر به تجربه ی اندک بخش کشاورزی کشور برای ایجاد چنین اکوسیستمی باید عامل‎های اکوسیستم کارآفرینی را با استفاده از آموزه های بخش های پیشگام کارآفرینی شناسایی کرد. این پژوهش با هدف طراحی الگوی رشد اکوسیستم کارآفرینی در بستر نظام آموزش عالی کشاورزی کشور انجام شد.

مواد و روش‎ها:

 پژوهش حاضر از منظر گردآوری داده ها از نوع میدانی، از منظر کنترل متغیرها از نوع غیرآزمایشی و از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش جزء تحقیقات آمیخته ی اکتشافی-متوالی (مصاحبه های عمیق به همراه پیمایش) می باشد و در بخش کیفی با مصاحبه ی نیمه‎ ساختاریافته با 15 نفر از فعالان استارت آپی کشور سازه های شش مولفه ی مدل اکوسیستم کارآفرینی آیزنبرگ شناسایی شدند و در بخش کمی سازه ها بررسی شدند. جامعه ی آماری در بخش کمی 1800 نفر از فعالان استارت آپی کشور بودند. به منظور تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که مطابق آن تعداد نمونه 286 نفر برآورد گردید. به‎منظور سنجش روایی ابزار تحقیق (پرسشنامه) از روش روایی تشخیصی استفاده شد که مقدار آن برای سازه های تحقیق بالاتر از 0/5≥  AVE و قابل قبول بود. برای تعیین پایایی از روش پایایی ترکیبی استفاده شد که مقدار آن برای سازه ها بالاتر از 0/6≥  CR و قابل قبول بود. برای پردازش داده ها از روش تحلیل مولفه های اصلی و تحلیل سلسله‎‎ مراتبی با استفاده از نرم‎افزار Smart-PLS استفاده شد.

یافته ‏ها: 

مطابق یافته‎ ها برای مولفه‎ ی سیاست پنج عامل تقویت بخش خصوصی، تعیین متولی برای اکوسیستم، حمایت از کارآفرینی مولد، توسعه‎ی متوازن کشور و سرمایه‎ گذاری دولت در اکوسیستم شناسایی شدند. برای مولفه‎ی فرهنگ عامل‎های توجه به الگوهای موفق کارآفرینی، توسعه‎ی فرهنگ کارآفرینی و ارتقاء تفکر کارآفرینانه، برای مولفه‎ی حمایت عامل‎های توجه به نقش مشاوران، تامین فضای فیزیکی، تامین زیرساخت‎های قانونی و نقش نهادهای حرفه‎ای حامی کارآفرینی، برای مولفه‎ی بازار عامل‎های شبکه‎سازی، تامین بستر رقابتی و توجه به وضعیت سیاسی بازار کشور، برای مولفه‎ ی سرمایه‎ ی انسانی عامل‎های اکوسیستم آموزش مهارت‎های کسب‎و‎کار، بازنگری در ساختار آموزش عالی، پرورش نیروی انسانی، ترغیب اساتید به کارآفرینی و هدفمند کردن بودجه‎ی دانشگاه ‎ها و برای مولفه‎ ی  سرمایه‎ی مالی عامل‎ های دسترسی به منابع مالی و تزریق مالی به‎‎ هنگام شناسایی شدند، همچنین رتبه بندی مولفه های مدل رشد اکوسیستم کارآفرینی در بستر نظام آموزش عالی کشاورزی کشور بدین شرح بود: مولفه‎ ی سرمایه ی‎ انسانی در رتبه ی اول و مولفه های فرهنگ، حمایت، بازار، سیاست و سرمایه ی مالی در رتبه‎ های بعدی از نظر اهمیت قرار داشتند.

نتیجه‎ گیری:

 از دیدگاه فعالان استارت‎آپی کشور مولفه‎ی سرمایه ی انسانی بیشترین اهمیت را در رشد اکوسیستم کارآفرینی در بستر نظام آموزش عالی کشاورزی کشور داشت، لذا می‎توان با تشکیل شورای راهبردی نظام آموزش عالی کشاورزی جهت برنامه ریزی درسی، تغییر در برنامه های درسی و تغییر در شیوه های آموزشی و استفاده بیشتر از آموزش های تجربی در مراکز آموزش عالی کشاورزی کشور زمینه را جهت تقویت مولفه‎ی  سرمایه انسانی فراهم نمود.