تاثیر تمرین تناوبی شدید و رژیم غذایی پرپروتئین بر وضعیت اکسیدانی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بافت قلب موش های صحرایی نر چاق

چاقی باعث بروز استرس اکسایشی و یک عامل خطر برای ایجاد بیماری های قلبی- عروقی می باشد. تمرینات ورزشی و اصلاح رژیم غذایی می تواند بر عوامل اکسیدانی و آنتی اکسیدانی تاثیرگذار باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی شدید (HIIT) و رژیم غذایی پرپروتیین (HPD) بر وضعیت اکسیدانی تام (TOS)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و نسبت TAC به TOS در بافت قلب موش های صحرایی نر چاق بود. 40 سر موش صحرایی نر چاق (شاخص Lee بالاتر از 310) 12 هفته ای  به پنج گروه هشت تایی شامل HIIT (12-5 تناوب 30 ثانیه ای با شدت 90 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، 10 هفته پنج جلسه ای)، HPD (حدود 5/57 درصد کالری کل از پروتیین)، HIIT+HPD، کنترل چاق-1 (OC-1) و کنترل چاق-2 (OC-2) و هشت سر موش غیر چاق نیز در گروه کنترل غیرچاق (NC) تقسیم شدند. پس از 48 ساعت از آخرین جلسه مداخله بافت قلب برای اندازه گیری سطوح TAC و TOS برداشته شد. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، تعقیبی توکی، کروسکال- والیس و من ویتنی در سطح معناداری 05/0 ≥ P تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد، سطح TAC بافت قلب در گروه های HIIT، HPD، HIIT+HPD نسبت به گروه OC-1 به طور معناداری بالاتر بود. از طرفی سطح TOS بافت قلب در گروه های HIIT و HIIT+HPD نسبت به گروه های HPD و OC-2 به طور معناداری پایین تر بود. همچنین نسبت TAC به TOS در گروه های HIIT و HIIT+HPD در مقایسه با گروه OC-2 به طور معناداری بالاتر بود. با توجه به نتایج، HIIT به همراه HPD باعث بهبود TAC و TOS بافت قلب می شود. به نظر می رسد HIIT به همراه HPD، تقویت کننده سیستم ضد اکسایشی و کاهنده فشار اکسایشی در شرایط چاقی می باشد.