بررسی اثرات محافظتی عصاره هیدروالکلی پوست دارچین بر مهار آسیب های کبدی القا شده ناشی از داروی ریفامپین در موش های صحرایی نر ویستار

ریفامپین، یکی از داروهای رایج جهت درمان بیماری سل مورد استفاده قرار می گیرد و یک عامل توکسیک قوی برای کبد به شمار می رود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تجویز عصاره دارچین در سمیت کبدی ناشی از داروی ریفامپین در موش صحرایی می باشد.

در این مطالعه تجربی 60 رت نر از نژاد ویستار در 6 گروه  به صورت تصادفی قرار گرفت. آسیب کبدی و القا استرس اکسیداتیو با تجویز  mg/kg/day80 ریفامپین ایجاد شد. دوزهای مختلف عصاره  دارچین (50 ، 100  و 200 میلی گرم بر کیلوگرم) در سه گروه آزمایشی به صورت ‏گاواژ روزانه به موش های بیمار تجویز شد. آسیب کبدی ناشی از ریفامپین با بررسی فاکتور های بیوشیمیایی سرمی و همچنین میزان گونه های فعال اکسیژن، گلوتاتیون، ظرفیت آنتی اکسیدانی، پراکسیداسیون لیپیدی و تغییرات هیستوپاتولوژیک در بافت کبد مورد ارزیابی قرارگرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Prism نسخه 6 و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد.

تجویز داروی ریفامپین به میزان mg/kg 80 برای مدت 21 روز متوالی باعث ایجاد آسیب کبدی گردید (05/0> P). از سوی دیگر تجویز دوزهای مختلف عصاره دارچین، توانست به طور معنی داری آسیب های کبدی ‏ناشی از مصرف ریفامپین را بهبود بخشید (05/0> P).

طبق نتایج این مطالعه، عصاره دارچین با خواص آنتی اکسیدانی، کبد را در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از ریفامپین محافظت می کند. که این اثرات بهبود دهندگی، به صورت کاهش مارکرهای آسیب کبدی در سرم، ‏کاهش مارکرهای استرس اکسیداتیو و بهبود آسیب بافتی کبد نمایان گردید.