بهبود نظام شبکه بهداشتی در ایران: خلاصه سیاستی

مقدمه:

  مراقبت های اولیه سلامت (Primary health care (PHC)) می تواند بهترین روش تامین و ارایه مراقبت های بهداشتی برای همه افراد بوده و کارآمدترین و موثرترین راه برای دستیابی و ارتقاء سطح سلامت در هر جامعه ای باشد. عدم توجه به PHC و خدمات بهداشتی بی کیفیت می تواند سبب از افزایش بیماری های مختلف و مرگ و میر در هر جامعه ای شده و باعث خسارت های اقتصادی زیادی برای هر کشوری گردد. به صورت جدی PHC در ایران بعد از انقلاب مورد توجه جدی قرار گرفت. شبکه مراقبت های بهداشتی در سراسر کشور ایجاد گردید. با توسعه PHC در جمهوری اسلامی ایران، علل مرگ و میر کمتر شده و فوت ناشی از بیماری های واگیردار و مشکلات بارداری و زایمان در ایران کاهش یافته است. با وجود دستاوردهای گسترده ناشی از وجود PHC در ایران، اما در سال های اخیر توجه کافی به بازسازی و تقدیت آن نشده است. نبود منابع مالی کافی، عدم اجرای پزشک خانواده در شهرها و اشکالات اجرایی در پزشک خانواده، کمبود نیروی انسانی، عدم توجه به آموزش دانشجویان در بخش بهداشت و نداشتن علاقه آنها به یادگیری فعالیت های این حوزه، مشکلات ساختاری و اداری برخی چالش های موجود می باشد. سیاست گذاران در ایران برای ارتقاء شاخص های سلامت، کاهش ورودی بیماران به بیمارستان ها، و استفاده مناسب تر منابع محدود مالی نیازمند سرمایه گذاری بیشتر در PHC هستند و با توجه به زیرساخت های خوبی که در این بخش وجود دارد، به نظر می رسد توجه بیشتر به تقویت این شبکه می تواند نقش مهمی در کاهش هزینه های خانوارها داشته و جایگاه پزشک خانواده و کارکردهای آن نیز به درستی در جامعه اجرا گردد.