شیوع ناهنجاری های تناسلی در نوزادان پسر حاصل از سیکل های تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم: یک مطالعه مقطعی

 مطالعات متعددی در سراسر جهان برای ارزیابی شیوع و خطرات نسبی ناهنجاری‌های مادرزادی مرتبط با سیکل های درمان کمک باروری انجام شده است. اما اطلاعات محدودی در ایران وجود دارد.

 بررسی ناهنجاری های دستگاه تناسلی مردانه در نوزادان زنده حاصل از سیکل های درمان کمک باروری در پژوهشگاه رویان.

 این مطالعه مقطعی بر روی کودکان متولد شده پس از سیکل های درمانی تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) از فروردین 1392 تا آذر 1394 انجام شد. شیوع اختلالات دستگاه تناسلی مردانه شامل هیپوسپادیاس، اپی اسپادیاس، کریپتورکیدیسم، میکروپنیس، و سندرم غیاب بیضه به صورت درصد گزارش شد و ارتباط بین علت ناباروری و نوع انتقال جنین (تازه یا منجمد)، سن حاملگی در بدو تولد (ترم یا نارس) و وزن هنگام تولد با این ناهنجاری‌های دستگاه تناسلی مردانه با استفاده از آزمون کای اسکویر بررسی گردید.

 در مجموع، 4409 زن باردار پس از سیکل ICSI برای بررسی ناهنجاری‌های دستگاه تناسلی در فرزندانشان پیگیری شدند. از 5608 تولد زنده، 2614 نوزاد (61/46%) پسر بودند و از 2614 نوزاد پسر، 14 مورد (54/0%) دارای ناهنجاری تناسلی بودند. شیوع ناهنجاری های مختلف کریپتورکیدیسم (34/0%)، هیپوسپادیاس (038/0%)، میکروپنیس (038/0%)، سندرم غیاب بیضه (038/0%) و اپیسپادیاس (077/0%) بود. هیچ ارتباطی بین علت ناباروری، نوع انتقال جنین (تازه یا منجمد)، سن حاملگی در بدو تولد (ترم یا نارس) و ناهنجاری تناسلی مردانه (به ترتیب 33/0 = p، 66/0 = p، و 62/0 = p) یافت نشد.

 شیوع هر یک از ناهنجاری‌های تناسلی مردانه پس از سیکل ICSI نادر و کمتر از 5/0% بود و هیچ عامل مرتبط با ناباروری در این ناهنجاری‌ها مشاهده نشد.