تحلیل رابطه جرم شناسی بین سرمایه اجتماعی و جرم سرقت

یکی از مباحث محوری در جرم شناسی، پیدایش همبسته هایی است که می توان از آن به عنوان علل پیدایش و گسترش جرم در جامعه دانست؛ از این سو، جرم شناسان و جامعه شناسان علاقه مند بررسی نظری و تجربی علل پیدایش و ظهور نرخ های مختلف کجرو ی های اجتماعی و از جمله نرخ جرم می باشند. هدف از این مقاله، بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و نرخ جرم با تاکید بر جر و سرقت در جامعه ایرانی است.

این پژوهش در راستای اهداف بنیادی و کاربردی ریشه یابی علل پیدایش و ظهور جرم سرقت با استناد به داده های پردازش شده ای که توسط گزارش های رسمی از سال 1390 الی 1395 می باشد و روش این مطالعه از نوع تحلیل ثانوی می باشد؛ بدین منظور پس از بررسی های علمی گزارش های نرخ جرم در گزارش های رسمی سازمان ثبت احوال و نیروی انتظامی از یک طرف و گزارش رسمی وزارت کشور در باب سنجش سرمایه اجتماعی پرداخته شده است.

نتایج این پژوهش حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی در جامعه ایرانی در شرایط مطلوبی قرار ندارد و میانگین سرمایه اجتماعی کشور (2.45=µ) کمتر از میانگین حد متوسط است. همچنین از 31 استان کشور، میانگین 18 استان که رتبه یک تا هجده دارند، کمتر از میانگین کشوری است و استان کردستان و کرمانشاه (1.97=µ) پایین ترین و لرستان (3.15=µ) بالاترین میانگین سرمایه اجتماعی را دارا هستند و همچنین نتایج آزمون پیرسون نشان می دهد رابطه ابعاد سرمایه اجتماعی و سرقت در حد متوسط است.