بررسی میزان سطح هموگلوبین مادران باردار، تعیین cut off point هموگلوبین و ارتباط با زایمان زودرس و وزن کم نوزاد در هنگام تولد

کم خونی، خطر پیامدهای زیان بار بارداری از جمله زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد را افزایش می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین شدت آنمی با زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد و سطحی از هموگلوبین که باعث بروز این پیامدها می شود، انجام شد.

روش کار: 

این مطالعه مقطعی در سال 99-1398 بر روی 737 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله روحانی بابل که تحت زایمان قرار گرفتند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، میزان هموگلوبین مادران، سن بارداری، نوع زایمان، وزن، قد، دور سر و آپگار نوزاد هنگام تولد در چک لیست ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون های تک متغیره آنووا، تی تست، کای دو و ضریب همبستگی انجام شد.

شیوع آنمی در مادران باردار 15/24% برآورد گردید. با اختلاف معنی دار، سن بارداری، وزن، قد، دور سر و آپگار نوزاد در گروه آنمیک کمتر بود (001/0>p). با تقسیم مادران به دو گروه ترم و پره ترم، اختلاف معنی داری در میزان هموگلوبین آن ها وجود نداشت (11/0=p)؛ اما با تقسیم مادران پره ترم به دو گروه پره ترم زودهنگام و دیرهنگام، هموگلوبین در مادران پره ترم زودهنگام پایین تر گزارش شد (004/0=p). مشخص شد که هموگلوبین کمتر از 7/11 گرم بر دسی لیتر در مادر باردار، باعث افزایش خطر زایمان پره ترم زودهنگام (کمتر از 34 هفته) و وزن کمتر از 2500 گرم در هنگام تولد می شود.

به نظر می رسد با وجود رساندن هموگلوبین به میزان حداقل نرمال، هنوز هم احتمال بروز پیامدهای نامطلوب نوزادی به میزان قابل توجهی وجود دارد، لذا باید سعی شود که میزان هموگلوبین بالاتر از حداقل نرمال نگه داشته شود.