تربیت حقوقی در اسلام در پرتو حدیث عنوان بصری

آموزش حقوقی می‌بایست در کنار تربیت حقوقی باشد. یک حقوقدان از زمان یادگیری دانش حقوق به تدریج با قواعد و اصول حقوقی آشنا می شود و در مواقع نیاز از آن ها استفاده می‌کند. لزوم وجود نگرش و بینش صحیح حقوقی مبتنی بر اندیشه‎‌های اسلامی، در ایجاد عادات و نظام رفتاری هدفمند و جهت دار، موجب رشد و تعالی بخش شخصیت حقوقی و جلوگیری از سوء گیری‌های نامطلوب در تصمیم گیری‌ها و استنباط حقوقی بر اساس استعداد های درونی حقوقدانان است. ایجاد عادات و ویژگی‌های رفتاری و کرداری در سازوکارهای معین در مواجه با روابط فردی و اجتماعی، ذوق و خلاقیت حقوقی حقوقدان در موقعیت های علمی و شغلی را افزایش و تثبیت می کند. تربیت حقوقی یعنی انس و الفت گرفتن با عدالت در جاذبه حق و دافعه باطل است. در این پژوهش ضمن بهره منده از دیدگاه های قواعد ارزشی و اخلاق اسلامی، به تبیین الگوهای رفتاری یک حقوقدان در یادگیری دانش حقوق برای رشد شخصیت حقوقی و پیشبرد مسایل حقوقی براساس حدیث پر محتوای «عنوان بصری» به روش توصیفی و تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای پرداخته می‌شود.