نقش توانمندسازی در پیش بینی دو بعد حیاتی عملکردشغلی (وظیفه ای و زمینه ای) معلمان آموزش و پرورش مشهد

پژوهش حاضر با هدف نقش توانمندسازی در پیش‌بینی ابعاد عملکرد شغلی معلمان ناحیه 7 آموزش و پرورش مشهد انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی و در روش اجرا از نوع همبستگی بود. برای نیل به هدف مورد نظر تعداد 370 معلم ناحیه 7 آموزش و پرورش مشهد در سال تحصیلی 1401-1400 طبق جدول مورگان (از میان 2800 معلم ناحیه 7 مشهد) با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، انتخاب شدند. داده‌های پژوهش از طریق 2 ابزار استاندارد، پرسشنامه توانمندسازی کارکنان حسن‌زاده، رجایی‌پور و نوری (1392) و پرسشنامه عملکرد شغلی (زمینه‌ای و وظیفه‌ای) توسط صفا، رضایی و آذرنژاد (1398) گردآوری شد و با استفاده از نرم افزارآماریSPSS به بررسی فرضیات پژوهش پرداخته شد. در پژوهش حاضر به منظور دستیابی به نتایج دقیق و روشن، مولفه عملکرد شغلی معلمان به دو بعد عملکرد وظیفه‌ای و زمینه‌ای تقسیم شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که میان توانمندسازی معلمان با عملکرد وظیفه‌ای و زمینه‌ای آنان رابطه مثبت و قوی وجود دارد که در این میان بین توانمندسازی با عملکرد وظیفه‌ای با ضریب همبستگی 81/0 رابطه قوی‌تری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون دومتغیره نشان داد که مولفه توانمندسازی توانایی بالایی در پیش‌بینی عملکرد شغلی معلمان را دارا است.