رویکرد کلاس درس معکوس: نرم افزارهای نوظهور، کارکردها و موانع

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش نرم‏ افزار های نوظهور در کلاس درس معکوس و در محیط یادگیری است. رویکرد مورد استفاده در این پژوهش، رویکرد کیفی و روش مطالعه تحلیل مضمون بوده است. از این رو، در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته با تعداد 13 نفر از صاحب نظران و مدرسان مدارس و مربیان موسسات آموزشی که در مطالعه شرکت کرده بودند، مصاحبه صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که نرم ‏افزار های تقویت و تسهیل کننده تعاملات آموزشی در قالب پنج دسته نرم ‏افزار های تقویت کننده ارتباطی، نرم ‏افزار های تعاملی گرافیکی، نرم ‏افزار های تسهیل کننده صوتی - تصویری، نرم ‏افزار های اطلاعاتی متنی- دیجیتالی و نرم ‏افزار های ارزشیابی آموزشی می توانند در کلاس درس معکوس به کار گرفته شوند؛ همچنین، بر اساس نتایج تحقیق، فواید کاربست این نرم ‏افزار ها را می توان در دو دسته کارکردهای آموزشی نرم ‏افزار های نوظهور (توسعه مهارت ها و اطلاعات فردی، ایجاد محیط جذاب و متنوع در یادگیری و مدیریت محتوا) و کارکردهای تعاملی نرم ‏افزار های نوظهور (مشارکت و تعامل همکارانه و شبکه سازی) قرار داد. همچنین موانع موجود برای کاربست نرم ‏افزار های نوظهور در کلاس درس معکوس را می توان در دو دسته موانع فنی نرم ‏افزار های نوظهور (هزینه های مالی، محدودیت های زیرساختی و عوامل تکنولوژیکی) و موانع انسانی نرم‏ افزار های نوظهور (مقاومت کاربران) قرار داد. با وجود همه این عوامل، می توان گفت که نرم‏ افزار های نوظهور و پیامدهای آن فرصتی برای برجسته سازی نقش کلاس درس معکوس در یادگیری و آموزش است.