مروری روایی بر نظریه های مرتبط با مفهوم فضای عمومی در شهر

بیان مسئله:

 مسیله فضا د ر حوزه عمومی شهر فراتر از تعریف ساد ه انگارانه «نقطه مقابل فضای خصوصی» بود ه و معطوف به ساختار اجتماعی-مکانی زند گی شهری و د ارای ابعاد ی چند گانه است که متاثر از نیروهای مختلف اجتماعی، اقتصاد ی و سیاسی شکل گرفته و تحت عاملیت مد یران شهری، طراحان و شهروند ان موجودیت می یابد . علی رغم دغدغه های روزافزون د رباره عملکرد فضاهای عمومی د ر د هه های اخیر، درباره ابعاد مختلف مفهوم «فضای عمومی» میان پژوهشگران اتفاق نظر وجود ند ارد ؛ این مسیله توسعه د ید گاه های نظری و راهکارهای عملی درباره این مفهوم میان رشته ای را د شوار ساخته است.

هدف پژوهش:

 هدف از نگارش پژوهش حاضر، ارایه تصویری کلی از ابعاد مختلف مفهوم «فضای عمومی» و نمایش تناقضات و خلا نظری موجود در ادبیات نظری پیشین است؛ به گونه ای که با ترکیب و نقد دیدگاه ها، مد ل مفهومی جدیدی برای مشارکت در توسعه تیوری و مفهوم سازی مجدد ایجاد شود .

روش پژوهش: 

با توجه به هد ف پژوهش برای بسط مبانی نظری د ر زمینه فضای عمومی از روش تحقیق مرور یکپارچه بهره گرفته شد ه است. اطلاعات گرد آوری شده به روش مطالعه کتابخانه ای، از طریق تحلیل محتوا و به شیوه فراتحلیل بررسی شده اند .

نتیجه گیری

 تعاریف متعارض فضای عمومی، ریشه در وجود ذی نفعان متعد د و عاملیت های انسانی، زمینه ای و نهاد ی د خیل در شکل گیری کنش انسانی د ارد . عمومیت یک کیفیت نسبی، انتزاعی و پویا بوده و میزان آن مخرج مشترک ویژگی های اختصاصی هر فضا و پاسخ معاد له ای چند متغیره از نقش انسان، فضا، شهر و زمان است. فضای عمومی سامانه ای چند د یالکتیکی و موجود یتی مورد مناقشه و برخورد ار از طیف معنایی و عملکرد ی وسیع و گریزند ه از تعریفی واحد است و بر مبنای روابط میان عاملیت ها، د ر طول زمان و مکان، نمود ها و امکانات متفاوتی را د ر اختیار ذی نفعان مختلف اعم از شهروند ان، طراحان، متخصصان، مدیران شهری و نهاد های قدرت قرار می د هد . ابعاد ماهوی و عملکرد ی فضای عمومی تحت تاثیر سلسله ای از روابط به مثابه واکنش زنجیره ای و اثر پروانه ای تغییر می یابد . تغییری کوچک در فرایند های کلان شهری، زمینه فضای عمومی، اقد امات انسانی و حتی تحول یک فضای عمومی در نقطه د یگری از شهر، ممکن است به نتایج وسیع و پیش بینی نشده ای در عمومیت فضا منجر شود. عمومیت فضا باید به عنوان یک ارزش کل نگر از طریق الگویی تطبیق پذیر با در نظرگیری مجموعه عوامل دخیل در هر نمونه خاص تبیین شده و با راهبردهای بزرگتر و فرایند های بلند مد ت تحقق یابد .