بررسی تاثیر کیفیت پیوستگی در فضاهای داخلی بازارها بر میزان حضور پذیری (مطالعه موردی: بازارهای سنتی کلان شهر شیراز)
اهداف :
بازار به عنوان فضایی عمومی، مبدا و نیز مقصد فعالیت های کاربران است و مساله حضور پذیری در آن سبب ایجاد سرزندگی و تاثیر بر کیفیت محیط شهری می شود. موضوع این پژوهش، ارزیابی نقش کیفیت پیوستگی داخلی بر میزان حضورپذیری افراد در بازار سنتی شهر شیراز بود.
روش شناسی:
این تحقیق کیفی-تحلیلی در سال 1400 در بازار سنتی شهر شیراز انجام شد. متغیرهای مورد مطالعه، پیوستگی کالبدی (تداوم شکل و یکپارچگی فضایی) و تداوم عملکردی (تداوم کاربری و تبدیل پذیر فعالیت ها) بودند. داده های مورد نیاز با استفاده از مصاحبه و مشاهده میدانی جمع آوری شد. نمونه آماری، 350 نفر از مراجعه کنندگان به بازار بودند که در طول یک هفته مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل محتوا در محیط Depthmap (depthmapXnet-0.35) و نیز آزمون T در محیط SPSS 24 تحلیل شدند.
بیشترین و کمترین میزان حضورپذیری افراد در بازار در راسته بازار وکیل جنوبی و اردوبازار با مقادیر 95% و 30% مشاهده شد. کمترین تداوم شکل در راسته بازار مرغ و اردوبازار و بیشترین آن در راسته های وکیل شمالی و وکیل جنوبی مشاهده شد. بیشترین یکپارچگی فضایی در راسته های وکیل جنوبی و بازار شاه چراغ و کمترین آن در راسته های اردوبازار و بازارنو، بیشترین مقادیر میانگین سازگاری در راسته های وکیل شمالی و وکیل جنوبی و کمترین آن در راسته اردوبازار و نیز بیشترین میزان تنوع پذیری عرصه های میانی در راسته های وکیل جنوبی و وکیل شمالی و کمترین میزان آن در راسته اردوبازار مشاهده شد.
پیوستگی کالبدی و عملکردی مهم ترین عوامل در ارتقا حضورپذیری در بازار هستند که در این ارتباط، یکپارچگی فضایی، تداوم شکلی، تبدیل پذیری و تداوم کاربری ها از مهم ترین عوامل مرتبط باکیفیت پیوستگی در فضای داخلی بازارهاست که بر میزان حضور پذیری در بازار تاثیرگذار است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.