عوامل موثر بر تحقق سیاست های اشتغال در بخش کشاورزی در شهرستان بهار، استان همدان

اشتغال از نیازهای اصلی هر جامعه است که هر گونه کمبود در آن منشا پیدایش بسیاری از ناهنجاری های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می شود. هدف این تحقیق، بررسی عوامل موثر بر اشتغال زایی در بخش کشاورزی در شهرستان بهار استان همدان بود.

روش شناسی:

 این پژوهش پیمایشی با رویکرد ترکیبی در سال 1400 در شهرستان بهار انجام شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته به روش خبرگان انجام شد. کدگزاری مفاهیم با استفاده از روش گراند تیوری انجام شد. CVR و CVI پرسش نامه با استفاده از سنجش نظرات خبرگان ارزیابی شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعیین شد (250=n). نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. معیارهای موثر با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و آزمون ANP رتبه بندی شدند.

بر اساس یافته های تحلیل سلسله مراتبی، در میان معیارهای موثر بر اشتغال شهرستان بهار، معیار اقتصادی با رتبه 556/0 بیشترین اهمیت را داشته و پس از آن معیارهای محیطی، اجتماعی و رفتاری با رتبه های 270/0، 252/0 و 201/0 به ترتیب، اولویت های بعدی موثر بر اشتغال زایی کشاورزی بوده اند. یافته های حاصل از مدل ANP با تفاوت اندک، با نتایج حاصل از مدل تحلیلی سلسله مراتبی منطبق است.

با توجه به وجود منابع طبیعی، نیروی انسانی و نقش روستاها در اشتغال زایی کشاورزی، ضرورت نگاه همه جانبه به عوامل اقتصادی-اجتماعی، محیطی و رفتاری و فراهم کردن زمینه های حمایت مادی و غیرمادی و ارتقای گرایش به اشتغال در بخش کشاورزی شهرستان بهار وجود دارد.