مرور نظام مند و فراتحلیل شبکه ای فرم های مختلف فنیل افرین در پیشگیری از افت فشارخون ناشی از اکسی توسین در سزارین

مطالعه حاضر با هدف مقایسه ایمنی و کارایی فرم های مختلف مورد استفاده فنیل افرین برای پیشگیری از افت فشارخون ناشی از اکسی توسین در سزارین با بیهوشی نخاعی انجام شد.

روش کار: 

در این مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز شبکه ای، پایگاه های اطلاعاتی PubMed، EMBASE، (CENTRAL)Cochrane Central Register of Controlled Trials ، Web of Science، ClinicalTrials.gov و Scopus و پایگاه های فارسی زبان SID و elmnet، با کلمات کلیدی فنیل افرین، سزارین، افت فشارخون و اکسی توسین و مترادف انگلیسی آنها جستجو شدند. وقوع افت فشارخون در گروه های مختلف مطالعات کارآزمایی بالینی به عنوان اندازه اثر در نظر گرفته شد. ایمنی و کارایی بازوهای مطالعات بر اساس فرم های مختلف دارویی فنیل افرین با تکنیک های مرور فراتحلیل شبکه ای بررسی شد.

تعداد 6 مداخله شامل بلوس دوز پایین (50 میکروگرم) و یا دوز بالا (75 یا 100 میکروگرم)، تزریق عضلانی 1، 2 و 3 میلی گرم دارو و عدم تزریق فنیل افرین (تزریق نرمال سالین) در مجموع 4 مطالعه با تعداد کل 9 مقایسه زوجی با داده های مستقیم دردسترس بود. 6 مقایسه غیرواقعی (غیرمستقیم) با پیش بینی بر اساس مدل Baysesian سنتز شد. بر اساس مدل اثر تصادفی، تزریق بلوس 75 میکروگرمی به صورت معنی داری با نسبت ریسک 07/0 (48/0-01/0:CI 95%) برابر کمتر از بلوس دوز پایین (50 میکروگرمی) با وقوع افت فشارخون همراه بود. ریسک وقوع افت فشارخون در گروه با تزریق بلوس دوز بالای فنیل افرین (75 یا 100 میکروگرمی) 04/0 برابر (31/0-01/0: CI95%) گروه با تزریق نرمال سالین بود. سایر مقایسه ها تفاوت معنی داری نداشت.

تزریق بلوس با دوز بالای فنیل افرین با کمترین شانس افت فشارخون همراه است؛ در حالی که سایر روش های تجویز دارو تفاوتی با هم ندارند. سنتز مطالعات فرضی بر اساس آمار های Baysesian به محققین کمک می کند نتایج کارآزمایی های بالینی انجام نشده را پیش بینی کنند.