برساخت اعتقادی تعدیل پذیر (مضمون دینداری دانشجویان شیعه در دانشگاه شیراز)

تحقیق حاضر با نظر به این پرسش به انجام رسیده است که «دینداری نزد دانشجویان شیعه مذهب دانشگاه شیراز چه جایگاهی از نظر مضمونی دارد؟»، استفاده از روش تحلیل مضمون با نمونه گیری هدفمند و انجام مصاحبه های نیم ساخت یافته با  12 مرد و 8 زن 18 تا 30 سال، جمع آوری، تجزیه و تحلیل متن های مصاحبه شفاهی و کتبی نشان دهنده مفهوم «برساخت اعتقادی تعدیل پذیر» در نگاه دانشجویان است. همچنین، مضمون نهایی با مفاهیمی چون کیفیت نهادینه سازی ته مایه های دینداری، کیفیت گرایش به رویه های راحت طلبانه مادی، کیفیت تجربیات از مناسبات و رویه های معرفتی سنتی - مدرن، کیفیت مواجهه با قدرت ارزش های دین نهادی، کیفیت مواجهه با ابزار و ارزش های فرامکانی ناهمخوان با دین نهادی و تاکید بر اعتقادها و باورها، بازتعریف مبانی اعتقادی، دینداری انسان محور، دینداری خدا محور و مغالطه دینداری مفهوم پردازی شده است. علاوه بر این، نوآوری این تحقیق در زمینه روش تحقیق است. کشف و به کارگیری «مدل شبه نظری [1]» و پیشنهاد این سبک از تحلیل مضمون با نام «تحلیل مضمون شبه نظری [2]» یک ابتکار در زمینه روش های تحقیق کیفی است.