بررسی تشخیص بالینی سل در حیوانات وحشی در قفس و آزاد در هند

پیشینه:

 سل (TB) یک بیماری بسیار مهم در تعامل بین حیات وحش، دام و انسان است.

بررسی میزان وقوع و همچنین گونه های مایکوباکتریوم دخیل در سل حیوانات وحشی آزاد و در قفس در ایالت های مختلف هند.

در مجموع 396 نمونه بالینی از 207 گونه مختلف جانوران وحشی از پارک های ملی هند، باغ های جانورشناسی و غیره با استفاده از روش سنجش جریان جانبی (LFA)، رنگ آمیزی       زل نیلسون (ZN) و PCR مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های بالینی شامل خون (156=n)، سواب مدفوع (103=n)، سرم (73=n) و سواب بینی یا مایعات شستشوی خرطوم (64=n) بود.

202 مورد از حیوانات فاقد علایم بالینی سل بودند، ولی 21 حیوان وحشی برای آنتی ژن های مایکوباکتریوم بیماری زا توسط روش LFA سرم مثبت بودند. علایم بالینی مانند کاهش وزن پیشرونده و زجر تنفسی در 4 خرس تنبل (Melursus ursinus) و یک فیل (Elephas maximus) مشاهده شد که این ها برای LFA، PCR و رنگ آمیزی ZN نیز مثبت بودند. رنگ آمیزی ZN برای باسیل های اسید فست (AFB) در 9 (74/8%) نمونه سواب مدفوع و 9 (06/14%) نمونه سواب بینی یا مایع شستشوی خرطوم خرس تنبل 7 نمونه و فیل 2 نمونه مثبت بود. مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در 7 خرس تنبل و 2 فیل و همچنین مایکوباکتریوم بوویس در یک گوزن خالدار (Axis axis) توسط PCR اختصاصی گونه یافت شدند.

نتیجه گیری:

 انتشار ارگانیسم های سل در حیوانات وحشی مستلزم یک برنامه نظارتی دقیق برای شناسایی وضعیت ناقل این حیوانات است تا بتوان استراتژی های موثر کنترل سل را تدوین کرد.