اثربخشی تقارب، سهولت تطابقی و حرکات ساکاد بر توانایی خواندن دانش آموزان نارساخوان ابتدایی: کارآزمایی بالینی تصادفی

توانایی خواندن و فهمیدن مطالب، یکی از مهارت‌های بسیار حیاتی در دنیای مدرن امروزی است. با توجه به این که افراد زیادی دارای مشکلات خواندن هستند، نیاز به تشخیص زودهنگام و صحیح و درمان موثر احساس می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تقارب، سهولت تطابقی و حرکات ساکاد بر توانایی خواندن دانش‌آموزان نارساخوان ابتدایی شهر رفسنجان انجام شد.

 این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. از بین کلیه دانش‌آموزان دارای نارساخوانی پایه دوم دبستان در شهر رفسنجان در سال تحصیلی 99-1398، 45 نفر به عنوان نمونه و به روش هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. مداخله طی 15 جلسه
30 دقیقه‌ای اجرا گردید. گروه شاهد با توافق کودک و والدین هیچ روند درمانی موازی را در طی انجام تحقیق دریافت نکرد. در گروه‌های آزمایش و شاهد، از آزمون ارزیابی توانایی خواندن فارسی (Analysis of Persian Reading Ability یا APRA) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون MANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 تقارب و سهولت تطابقی و حرکات ساکاد، تاثیر معنی‌داری بر بهبود توانایی خواندن در کودکان نارساخوان داشت (010/0 > P).

بر اساس نتایج به دست آمده، تقارب، سهولت تطابقی و حرکات ساکاد می‌تواند بر صحت خواندن و توانایی درک مطلب در کودکان نارساخوان موثر باشد.