جستاری در آموزه های هدایتی سوره اعراف در المیزان فی تفسیر القرآن

قرآن کریم مهمترین منبع شناخت فرهنگ و معارف اسلامی است که امور هدایتی انسان از مسایل اعتقادی، اخلاقی، تاریخی، فقهی، حقوقی و اقتصادی در آن انعکاس یافته است. باتوجه به هدف اصلی نزول قرآن یعنی تربیت و هدایت بشر، تبیین تفصیلی آموزه ای هدایتی این کتاب مقدس، در درجه نخست از ناحیه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم و ایمه علیهم السلام به وقوع پیوست و در درجه بعد، مفسران و اندیشمندان اسلامی به این مهم پرداختند. از آنجا که سوره اعراف از جمله سور کلام الله مجید است که در آن سخن از اساسی ترین مباحث هدایتی بشر آمده است، این نشتار می کوشد با روش تحقیق کتابخانه ای و پردازش اطلاعات با رویکرد توصیفی - تحلیلی، مهمترین آموزه های هدایتی این سوره را در نگرش علامه طباطبایی روشن سازد. یافته های ÷پوهش نشان می دهد نفی ولات غیرخدا، نفی شرک  بت پرستی، عصمت در ابلاغ رسالت، سنجش اعمال در قیامت، عبرت آموزی از سرنوشت دیگران، روش های تربیتی انبیا، تاثیر دعا در تربیت انسان، مبارزه با احرافات اقتصادی، عبرت آموزی از سرنوشت دیگران و ممنوعیت تقلید نابجا از پیشینیان، ازجمله آموزه های هدایتی سوره اعراف در تفسیر المیزان است.