بررسی رابطه مولفه های تاب آوری سازمانی و رضایت شغلی با سلامت روانی معلمان دوره متوسطه استان کرمانشاه

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه مولفه های تاب آوری سازمانی و رضایت شغلی با  سلامت روان معلمان دوره متوسطه استان کرمانشاه می باشد. روش تحقیق توصیفی - همبستگی بوده و روش اجرا پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن دوره متوسطه مدارس دولتی و غیر دولتی شهر کرمانشاه بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد که با توجه به حجم جامعه (N=1000) و بر طبق فرمول کوکران، 286 نفر به عنوان نمونه تعیین شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل سه پرسش نامه سلامت عمومی (گلدنبرگ)، پرسش نامه تاب آوری بزرگسالان (فرایبورگ و همکاران) و پرسش نامه رضایت شغلی (کندال و هالین) بود که روایی آن توسط اساتید متخصص تایید و پایایی آن به ترتیب 95% و 89% و 93% به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی شامل همبستگی و رگرسیون استفاده شد.یافته های پژوهش نشان داد که بین مولفه های تاب آوری (شایستگی فردی، شایستگی اجتماعی، حمایت اجتماعی، انسجام خانوادگی و ساختار فردی)  با علایم سلامت روان، رابطه منفی و معناداری وجود دارد و بین ابعاد رضایت شغلی (شغل، سرپرست و همکاران) با علایم سلامت روان، رابطه منفی و معناداری مشاهده شد، ولی بین ابعاد ارتقاء و پرداخت، رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین، شایستگی فردی، حمایت اجتماعی و ساختار فردی قابلیت پیش بینی متغیر علایم مرضی سلامت روان را دارند. با توجه به یافته های پژوهش مدیران می توانند تاثیر مثبتی در بهبود وضعیت تاب آوری و رضایت شغلی کارکنان خود داشته باشند.