شناسایی سندروم های سازمانی در هیات های ورزشی

مقدمه :

هدف از این تحقیق شناسایی سندروم های سازمانی در هیات های ورزشی استان لرستان بود.

روش پژوهش:

 روش انجام تحقیق با استفاده از طرح متوالی اکتشافی بود که تلفیقی از روش های کیفی و کمی است. جامعه آماری تحقیق در بخش کیفی شامل استادان آشنا با حوزه تحقیق بود که 16 نفر تا رسیدن به نقطه اشباع انتخاب شدند. در روش کمی نیز جامعه آماری شامل تمامی کارکنان هیات های ورزشی اداره ورزش و جوانان استان لرستان بود که از بین آنها 332 نفر به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق در روش کیفی شامل مصاحبه عمیق بود که با رویکرد داده بنیاد انجام پذیرفت. در روش کمی ابزار تحقیق پرسشنامه برگرفته از مصاحبه بود که روایی محتوای آن با نظرخواهی از استادان و نخبگان آشنا با حوزه تحقیق (11 نفر) تایید شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و روش های آمار استنباطی (تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم) در محیط نرم افزارهای SPSS و SmartPLS استفاده شد.

یافته های تحقیق نشان داد که مهم ترین سندروم های سازمانی در هیات های ورزشی شامل سندروم تصمیم گیری (83/0)، تبعیض و سیاسی کاری (725/0)، سندروم اینرسی (886/0)، سندروم پاریس (621/0)، سندروم خودشناسی (654/0)، سندروم سکوت (820/0)، سندروم تسلط ساختاری (672/0)، سندروم تروریسم (672/0) و سندروم تغییرات (691/0) هستند.

شناسایی سندروم های سازمانی از مهم ترین وظایف مدیران ارشد هر سازمان برای رسیدن به وضعیت مطلوب و دفع آسیب های احتمالی از آن است، چراکه همواره پیشگیری بهتر از درمان است.