بررسی نقش سرمایه فرهنگی بر مشارکت شهروندان در بازسازی بافت فرسوده شهری (مطالعه موردی گرگان-گنبد)

مشارکت در بازسازی بافت های فرسوده تحت تاثیر عوامل مختلفی است که سرمایه فرهنگی یکی از مهم ترین پیش نیازهای آن است. سرمایه فرهنگی؛ مفهومی نوین است که طی دو دهه اخیر توجه اندیشمندان علوم اجتماعی و به ویژه جامعه شناسان را به خود جلب کرده است. این سرمایه ممکن است کارکرد و پیامدهای متنوعی داشته باشد. بطورکلی به سرمایه افرهنگی بعنوان یک خیرجمعی نگریسته می شود؛ زیرا سرمایه فرهنگی بعنوان محصول روابط اجتماعی وفرهنگی به سود به وجود آورنده است و هم به سود دیگران. به این ترتیب نمی توان امتیاز سرمایه فرهنگی  را محدود کرد. مشارکت در نوسازی بافت فرسوده تحت تاثیر عوامل مختلفی است که سرمایه فرهنگی یکی ازمهم ترین پیش نیاز آن است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه فرهنگی بر مشارکت شهروندان در نوسازی بافت فرسوده گرگان-گنبد انجام شده به دنبال پاسخ به این سوال است علی رغم تاکید برمشارکت در برنامه های نوسازی؛ آیا این مشارکت دربافت مورد نظر ضعیف است؟ چارچوب نظری تحقیق عمدتا مبتنی برنظریات پاتنام؛ کلمن و بوردیو است. روش انجام پژوهش؛ پیمایش و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. نمونه گیری به روش خوشه ای وحجم نمونه382 نفر از ساکنین بافت فرسوده می باشد. یافته ها نشان می دهد سرمایه فرهنگی بر مشارکت ساکنین در پروژه های نوسازی تاثیر مثبت داشته است. شاخص سرمایه فرهنگی عینیت یافته؛ سرمایه فرهنگی نهادینه شده؛ سرمایه فرهنگی تجسم یافته که تبدیل به مولفه های شدند؛ بیشترین تاثیر را برمشارکت ساکنین در بازسازی بافت فرسوده داشته اند.