بررسی سلامت اجتماعی پرستاران ایرانی و عوامل مرتبط با آن در طی همه گیری کووید-19

در شرایط همه گیری های ناگهانی، پرستاران بیش از دیگر اعضای تیم سلامت در خط اول مواجهه با بحران قرار دارند. این مطالعه٬ با هدف تعیین سلامت اجتماعی پرستاران ایرانی و عوامل مرتبط با آن در طی همه گیری کووید-19 انجام شد.

در این مطالعه مقطعی مبتنی بر وب٬ پس از تاییدیه کمیته اخلاق پژوهش، 612 پرستار از طریق ارسال پرسش نامه سلامت اجتماعی بررسی شدند. داده ها در طی ماه های دی و بهمن سال 1399 در بستر شبکه های اجتماعی از پرستاران شاغل در بیمارستان های سراسر کشور گردآوری و با آمار توصیفی (تعداد درصد، میانگین وانحراف معیار) و آزمون رگرسیون خطی چندگانه با  نسخه 22 نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شدند. سطح معناداری در مطالعه 05/0 درصد انتخاب شد.

یافته ها: 

میانگین نمره سلامت اجتماعی در پرستاران مورد مطالعه 5/9±1/74 از 140 نمره بود. تحلیل رگرسیون خطی چندگانه، 3 عامل سن (β=-0/95 ٬P=0/04)، جنس (P=0/01 ٬β =0/1) و نوع استخدامβ=-0/1 ٬P=0/3) را در پیش بینی سلامت اجتماعی پرستاران موثر دانست. دیگر عوامل فردی و شغلی موثر شناخته نشدند.

نتیجه گیری: 

وضعیت سلامت اجتماعی پرستاران شاغل در بیمارستان های کشور٬ از وضعیت نسبتا مطلوبی برخوردار است. بالاتر رفتن سطح تحصیلات، سن و تخصصی شدن خدمات قابل ارایه از طریق ارتقا وظیفه سازمانی در حوزه مدیریتی-آموزشی در بهبود سطح سلامت اجتماعی پرستاران مفید است. همچنین تغییر رابطه استخدامی پرستاران به صورت دایمی می تواند به طور موثری سطح سلامت اجتماعی آنان را افزایش دهد.