بررسی لیشمانیوز جلدی در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکز بهداشت شهرستان قم

 لیشمانیوز جلدی بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که به وسیله پشه خاکی ماده منتقل می شود. انگل لیشمانیا بیماریهای پیچیده ای را ایجاد می کنند. این بیماری در نواحی مختلف ایران بصورت اندمیک گزارش می شود. هدف از این مطالعه تعیین جنبه های اپیدمیولوژیک در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی در مراجعه کننده گان به آزمایشگاه رفرانس مرکز بهداشت شهر قم از سال 1395 تا 1400  بود.

 در این مطالعه توصیفی- مقطعی که در آزمایشگاه رفرانس مرکز بهداشت  شهرقم انجام شد، پرونده کلیه افراد مبتلا به لیشمانیوز که از فروردین سال 1395 تا پایان اسفند 1400 که  با تشخیص بالینی یا آزمایشگاهی  تحت پیگیری و درمان قرار گرفتند بررسی شد. برای تحلیل داده ها از آزمونهای t مستقل، مجذور کای و آزمون دقیق فیشراستفاده شد.

 با توجه به نتایج به دست آمده  از مجموع 1084 بیمار مبتلا به لیشمانیوز در شهر قم ، 539 نفر مرد (75 درصد) و 180 نفر زن (25درصد) بودند. بیشترین مبتلایان در سن بین 20 تا 30 سالگی قرار گرفتند و 776 نفر از بیماران سابقه مسافرت به مناطق اندمیک بیماری را داشتند. میزان شیوع بیمار لیشمانیوز در فصل پاییز از دیگر فصول سال بالاتر بود. 2/32 درصد افراد بیش از سه زخم در بدن داشتند و  در 3/49 درصد از موارد محل زخم در دستها بود.
 

 با توجه به شیوع لیشمانیوز در منطقه مورد بررسی در سالهای مختلف لازم است در زمینه کنترل و پیشگیری از این بیماری اقدامات بهداشتی موثری صورت گیرد.