تبیین روابط میان کیفیت حسابرسی و کارایی عملیاتی شرکت با در نظر گرفتن معیار تخصص حسابرس در صنعت و حق الزحمه حسابرسی

مطالعه حاضر به تبیین روابط میان کیفیت حسابرسی و کارایی عملیاتی شرکت با در نظر گرفتن معیار تخصص حسابرس در صنعت و حق الزحمه حسابرسی برای 108 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار طی بازه زمانی 1390 لغایت 1399 و با بکارگیری مدل پانل ایستا می پردازد. طبق نتایج تخمین مدل؛ زیر بخشهای ویژگی های کیفیت حسابرسی شامل؛ تخصص حسابرس در صنعت و حق الزحمه حسابرسی بر کارایی عملیاتی شرکتهای بورسی معنی دار می باشند، بعبارتی درصورتی که تخصص حسابرس یک واحد افزایش یابد، کارایی عملیاتی شرکت ها 35 واحد افزایش می یابد و اگر حق الزحمه حسابرسی بعنوان شاخص کیفیت حسابرسی یک واحد افزایش یابد، کارایی عملیاتی شرکت ها 2 واحد افزایش می یابد. با توجه به نتایج این پژوهش می توان پیش بینی کرد، موسسات حسابرسی با اندازه بزرگ تر (مانند سازمان حسابرسی) نسبت به سایر موسسات، باعث افزایش قابلیت اتکای اقلام تعهدی واحدهای تجاری می شوند. بنابراین می توان به مجامع عمومی شرکت ها توصیه کرد که از موسسات حسابرسی بزرگتر برای حسابرسی شرکت خود استفاده کرده پیشنهاد می شود، در انتخاب موسسات حسابرسی معتمد به شرکت هایی که از اندازه بزرگ تری برخوردارند، توجه بیشتری بکند. همچنین سرمایه گذاران باید در تصمیم گیری های خود در خرید سهام شرکت ها، به اندازه موسسات حسابرسی که شرکت را مورد حسابرسی قرار می دهند نیز توجه نمایند.