ارزیابی مولفه های آموزش مجازی در جهت ارتقا کیفیت یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران

زمینه و هدف :

گسترش و تغییرات سریع و روزافزون علم و فناوری باعث شکل گیری روش های آموزشی متفاوت نسبت به گذشته شده و هر سازمان آموزشی برای هماهنگ شدن با این تغییرات سریع و رو به رشد، روش های خود را متناسب با این تحولات تغییر داده است. در چنین شرایطی سازمان آموزشی موفق، سازمانی است که دانش روزافزون پیش رفته خود را به روز و جدید کند که این امر مستلزم اجرای روش های جدید مانند آموزش مجازی و به کارگیری آن برای تمامی دروس و دانشجویان مقاطع مختلف به طور مستمر است؛ لذا هدف پژوهش حاضر ارزیابی مولفه های آموزش مجازی در جهت ارتقا کیفیت یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران بود.

روش پژوهش:

 پژوهش حاضر بر مبنای هدف از نوع کاربردی و بر مبنای نوع داده های گردآوری شده از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود و جامعه ی آماری شامل کلیه ی صاحب نظران و خبرگان مطلع و مسلط به موضوع پژوهش در حیطه آموزش عالی. برای تعیین نمونه ها و تعیین خبرگان از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند استفاده شد جامعه آماری در بخش کمی شامل دانشجویان دانشگاه های آزاد اسلامی استان تهران بودند. برای تعیین نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای استفاده شد و حجم نمونه با استفاده از روش معادلات ساختاری تعیین شد. برای گردآوری داده ها از دو روش اسنادی و میدانی (مصاحبه های اکتشافی و پرسشنامه محقق ساخته) استفاده شد. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی کدگذاری نظری برگرفته از روش نظریه پردازی داده بنیاد بود. در بخش کمی، تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی تاییدی و تی تک نمونه ای) انجام شد.

نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان مولفه های آموزش مجازی در جهت ارتقا کیفیت یادگیری دانشجویان شامل قصد استفاده، سودمندی، کارایی و اثربخشی، نقش اساتید و دانشجویان، زیرساخت های لازم، فرهنگ آموزش مجازی، قصد تداوم استفاده، سهولت در آموزش و یادگیری و کاهش هزینه های آموزشی بودند.

نتایج نشان داد که با توجه به اختلاف میانگین که مقادیری مثبت هستند، چنین استنباط شد که وضعیت مولفه های شناسایی شده در حالت مطلوب بود.