نقش شبکه های اجتماعی مجازی در انسجام درون خانوادگی (مورد مطالعه: شهروندان شهر تهران)

زمینه و هدف :

ظهور فن آوری و رسانه های جمعی در خانواده هاو روابط اجتماعی و ارزش های آن تاثیر گذاشته و منجرب به تغییراتی در رفتارو تعاملات اعضای خانواده شده است. به عنوان  رسانه های جمعی مهمترین فن آوری های تاثیر گذار بر دنیای ما هستند شبکه های اجتماعی و اینترنت به گونه ای نفوذ کرده است که نمی توان زندگی بدون آن را تصور کرد و با تاثیرگذاری بر شکل تعاملات افراد، تغییرات مثبت و منفی بر انسجام درون خانوادگی کاربران گذاشته است. با نظر به مباحث فوق پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر انسجام درون خانوادگی شهروندن شهر تهران انجام شده است.

روش پژوهش:

 پژوهش حاضر بر اساس نوع داده های جمع آوری و تحلیل شده، پژوهشی کمی است و از لحاظ نوع برخورد با مساله مورد بررسی و ورود به آن مطالعه ای میدانی است. تکنیک مورد استفاده در این پژوهش، پیمایش است. جامعه آماری برابر با 2915543 نفر، حجم نمونه 375 نفر، شیوه نمونه گیری ترکیبی از روش نمونه گیری تصادفی ساده و خوشه ای می باشد؛ میانگین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی 1 ساعت و 36 دقیقه در شبانه روز بوده است.

نتایج آزمون فرضیات بیانگر این است که فرضیات مبنی بر تاثیر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در انسجام درون خانوادگی در حالت کلی و ابعاد کمی و کیفی آن تایید شده است و این تاثیر به صورت مستقیم و مثبت بوده است. میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی به ترتیب توانایی پیش بینی تغییرات متغیر انسجام درون خانوادگی را در حالت کلی به میزان9%، بعد کمی 9%، بعد کیفی 27% دارا می باشند.

نتایچ کلی نشان داد که میزان استفاده از شبکه های اجتماعی باعث تغییرات در سطح انسجام درون خانوادگی کاربران شهر تهران شده است.