XML بررسی فراوانی ژن های مقاوم به کینولون های وابسته به پلاسمید در ایزوله های کلبسیلا پنومونیه، سودوموناس آئروژینوزا و اشریشیاکلی جدا شده از عفونت های محل جراحی

 در سال‌های اخیر میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی رو به افزایش بوده است که این منجر به محدود شدن راه‌های کنترل عفونت‌های بیمارستانی(به خصوص عفونت‌های محل جراحی) و گزینه های درمانی صحیح شده است. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی فراوانی ژن‌های مقاوم به کینولون‌های وابسته به پلاسمید در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه، سودوموناس آیروژینوزا و اشریشیاکلی جدا شده از عفونت‌های محل جراحی بود.

  این یک مطالعه توصیفی مقطعی می‌باشد که بر روی 45 ایزوله کلبسیلا پنومونیه، سودوموناس آیروژینوزا و اشریشیاکلای جدا شده از عفونت‌های محل جراحی بیماران بستری در بیمارستان‌های یاسوج  در سال 1398 انجام شد. ایزوله‌ها بعد از تعیین هویت از نظر مقاومت به داروهای کینولونی با روش انتشار از دیسک آگار بررسی شدند. سپس ایزوله‌های مقاوم به کینولون‌ها از نظر وجود ژن‌های,qnrB ,qnrAو qnrS با استفاده از روش PCR  مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و نرم افزار SPSS  نسخه 25 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها:

 بیشترین میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین7/75 درصد بود و میزان مقاومت در آنتی‌بیوتیک‌های لووفلوکساسین و اوفلوکساسین به ترتیب؛ 3/73 و 2/62 درصد بود.  24(6/70 درصد) ایزوله دارای حداقل یکی از  ژن‌های qnr بودند که از میان این 24 ایزوله، 7 (6/20 درصد) ایزوله حاوی ژنqnrB، 4(8/11 درصد) ایزوله حاوی ژن qnrA و 13 (2/38 درصد) ایزوله حامل ژن qnrS بودند. مطالعه حاضر شیوع بالای مقاومت کینولونی به واسطه پلاسمید را (7/70 درصد) در میان تمام ایزوله‌های مقاوم  به کینولون‌ها را نشان می‌دهد.

نتیجه‌گیری:

 نتایج نهایی حاصل از مطالعه حاضر حاکی از آن است که میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های کینولونی در باکتری‌های گرم منفی جدا شده از عفونت‌های محل جراحی دارای شیوع بالا و قابل توجهی می‌باشند، بنابراین استفاده از راه کارهای درمانی مناسب و تجویز درست و منطقی آنتی‌بیوتیک‌ها به وسیله پزشکان در کنترل آنها نیز حایز اهمیت است.