بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه ایرانی مقیاس فرسودگی شغلی کوئید19 (COVID-19-BS)

اگر چه ابزارهای سنجش فرسودگی شغلی در ایران روان سنجی شده است، ولی وجود ابزاری که برای جامعه عمومی‌قابلیت استفاده داشته باشد ضروری به نظر می‌رسد. مقیاس فرسودگی شغلی کویید 19 (COVID-19-BS) تنها ابزار موجود جهت ارزیابی فرسودگی متعاقب کووید 19 در جمعیت عمومی‌می‌باشد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه ایرانی مقیاس فرسودگی شغلی کویید 19 (COVID-19-BS) بود.

این یک مطالعه توصیفی مقطعی می‌باشد که در سال 1400 بر روی 137 شرکت‌کننده در شهر یاسوج انجام شد. پس از اعتبار سنجی زبانی نسخه ایرانی COVID-19-BS، پانل خبرگان سوالات پرسشنامه را با ارزیابی شاخص اعتبار محتوا (CVI) و نسبت اعتبار محتوا (CVR) ارزیابی کردند. سپس یک مصاحبه نیمه ساختاریافته برای ارزیابی روایی صوری انجام گردید. تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) و تحلیل عاملی تاییدی (CFA) برای نشان دادن سازه‌های پرسشنامه انجام شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون همسانی درونی و تجزیه و تحلیل آزمون بازآزمون مورد سنجش قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری آلفای کرونباخ، ضریب هم بستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: 

شاخص اعتبار محتوا (CVI) و نسبت اعتبار محتوا (CVR) برای COVID-19-BSبه ترتیب 90/0 و 94/0 بود. ساختار دو عاملی (علایم فرسودگی جسمی‌و روانی) در آزمون EFA ظاهر شد که مسیول 51/67 درصد از واریانس مشاهده شده بود. نتایج CFA برای ساختار دو عاملی استخراج شده تناسب قابل قبولی نشان داد. هم‌چنین نتایج قابل قبولی برای همسانی درونی (آلفای کرونباخ از 89/0 تا 73/0) و ضرایب همبستگی درون طبقاتی (بین 72/0 تا 80/0) نشان داده شد.

نتیجه‌گیری: 

نتایج پژوهش حاضر روان‌سنجی اولیه مطلوبی از COVID-19-BS را در جمعیت ایرانی نشان داد. پرسشنامه COVID-19-BS اولین پرسشنامه معتبر به زبان فارسی در رابطه با فرسودگی شغلی متعاقب کویید19 در جمعیت عمومی‌است که ممکن است برای سایر کشورهای فارسی زبانی که در معرض فرسودگی شغلی کویید 19 هستند مفید باشد.