سنجش میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی عصاره گیاهان بادرنجبویه و اسطوخودوس با استفاده از حلال ها و روش های عصاره گیری مختلف و بررسی خواص ضد باکتریایی آنها

متابولیت های ثانویه گیاهان مانند فنل و فلاونوییدها توان بالقوه بالایی برای خنثی سازی رادیکال های آزاد دارند. فعالیت آنتی اکسیدانی و سیتوتوکسیکی گیاهان به ترکیبات فنلی یا فلاونوییدی آنها مرتبط است. امروزه مقاومت آنتی بیوتیکی به یک مشکل اساسی در درمان بیماری ها تبدیل شده است. وقوع مقاومت دارویی در برابر داروهای ضدمیکروبی باعث شده است تا از گیاهان دارویی در معالجه عفونت استفاده شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان تام ترکیبات فنلی و فلاونوییدهای دو گیاه بادرنجبویه و اسطوخودوس و بررسی بهترین حلال و روش عصاره گیری و ارزیابی اثرات ضدباکتریایی آنها بر روی باکتری استافیلوکوکوس اوریوس و اشریشیاکلی است. گیاهان بادرنجبویه و اسطوخودوس با دو روش لیو فیلیزه و خیساندن عصاره گیری شد و مقدار فنل و فلاونویید تام عصاره ها با استفاده از روش های رنگ سنجی فولین سیکالتو و کلرید آلومینیوم تعیین شد. فعالیت ضدمیکروبی عصاره ها با استفاده از روش های مایع میکرودایلوشن و انتشار دیسک تعیین گردید. نتایج نشان داد که مقدار کل ترکیبات فنلی اسطوخودوس با مقدار mg/g DW  04/0 ± 24 با روش لیوفیلیزه و حلال متانول و میزان کل ترکیبات فلاونوییدی اسطوخودوس با میزان mg/g DW 11/0 ± 85/17 با روش لیوفیلیزه و حلال اتانول بالاترین میزان را دارا بودند. عصاره متانولی گیاه اسطوخودوس بر باکتری اشریشیاکلی با قطر هاله mm 19  بیشترین اثر را نسبت به حلال های آبی و اتانولی داشته است. همچنین عصاره متانولی اسطوخودوس با قطر هاله mm 15 بهترین اثر را بر باکتری استافیلوکوکوس اوریوس داشته است. بادرنجبویه و اسطوخودوس حاوی ترکیبات فعال زیستی مانند ترکیبات فنولی و فلاونوییدی هستند. بهترین حلال برای عصاره گیری این گیاهان، در این مطالعه تعیین گردید که می توانند به عنوان گیاهان دارویی برای درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس اوریوس و اشریشیاکلی مورد استفاده قرار گیرند