تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و تنظیم الگوی خواب بر مقاومت و حساسیت انسولینی، درصد چربی بدن و زمان واکنش در دختران نوجوان دارای اختلالات خواب

اختلالات خواب موجب افزایش بسیاری از بیماری ها و کاهش عملکرد فیزیولوژیکی می شود. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT)، برنامه تنظیم خواب و ترکیبی از این دو بر مقاومت و حساسیت انسولینی، درصد چربی بدن و زمان واکنش نوجوانان دارای اختلال خواب بوده است.

روش تحقیق:

 مطالعه حاضر تک سو کور و از نوع نیمه تجربی و کاربردی است. هشتاد دانش آموز دختر دارای اختلال خواب (13 تا 17 سال) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه 20 نفری تقسیم شدند. همه شرکت کنندگان دو روز قبل و بعد از فرایند تحقیق، به ترتیب در جلسات پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. شرکت کنندگان در گروه HIIT و ترکیبی به مدت 4 هفته، هفته ای سه جلسه آزمون رست (RAST) پرداختند و دو گروه تنظیم خواب و ترکیبی، به مدت 4 هفته، طبق توصیه های لازم به رعایت برنامه خواب پرداختند. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t همبسته و تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 26 در سطح معنی دار (05/0≥P) استفاده شد.

یافته ها:

 یافته ها نشان داد 4 هفته مداخله ترکیبی تمرین HIIT و تنظیم خواب توانست بهبود معنی داری در همه متغیرهای تحقیق شامل  گلوکز، انسولین، مقاومت و حساسیت انسولینی، عملکرد سلول های بتای پانکراس، درصد چربی بدن، کیفیت خواب و زمان واکنش دختران (001/0=P) ایجاد کند. همچنین، روش تمرین HIIT نسبت به گروه تنظیم خواب و کنترل، موجب بهبود معنی داری در گلوکز، مقاومت و حساسیت انسولینی، عملکرد سلول های بتای پانکراس، درصد چربی بدن، کیفیت خواب و زمان واکنش دختران (001/0=P) به جز انسولین (428/0=P) شد.

نتیجه گیری: 

با توجه به نتایج به دست آمده، برنامه تمرین ترکیبی HIIT و تنظیم خواب می تواند به عنوان مداخله ای ارزشمند در برنامه های درمانی جهت بهبود مشکلات فیزیولوژیک دختران نوجوان دارای اختلالات خواب و متعاقب آن، کاهش مشکلات و هزینه های درمان این افراد و خانوده های آن ها در نظر گرفته شود.