بررسی ابعاد اخلاقی مسئولیت مدنی دولت نسبت به زیست جهانی

مسیولیت یک مولفه اخلاقی است. پاسخگویی معمولا از مسیولیت ناشی می شود که مطابق با آن فرد از لحاظ قانونی در قبال صدمه ای که به دیگری وارد کرده است مسیول می باشد. یکی از مهم ترین بخش های حقوق مدنی، مسیولیت مدنی است و با توجه به اینکه هدف اصلی قواعد مسیولیت مدنی جبران خسارت‏های مادی و معنوی زیان دیده و ترمیم زیان وارده می باشد، دولت نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. بدیهی است گاه این مسیولیت بعدی جهانی می یابد و دولت ها را ملزم به پاسخگویی می کند. در مقاله حاضر سعی شده است تا ابعاد اخلاقی مسیولیت مدنی دولت ها نسبت به « زیست جهانی» تشریح شود .

بررسی مسیولیت کشورها از منظر اخلاق و آرا و رویه های قضایی، از ضروریات حفاظت و بهره برداری از زیست جهانی محسوب می گردد. مسیولیت بعدی اخلاقی است و اخلاقیات جای گرفته در بطن مسیولیت مدنی دولت ها، بر طیفی از مبانی ارزش ذاتی قرار دارند که انسان محوری و زیست بوم محوری، دوسر آن را تشکیل می دهند. در سال های اخیر تعامل مناسب انسان با جهان و راه حل بحران های جهانی در بازگشت به مبانی رویه های قضایی در نظام بین الملل جستجو می شود. در مقایسه با سایر کشورهای جهان متاسفانه باید اعتراف کرد که کشور ایران تاکنون در این زمینه به واسطه  مشکلات ناشی از آلودگی محیط زیست و آسیب به زیست جهانی ، عدم پاسخگویی دولت و ناکارآمدی نظام قضایی کارنامه قابل قبولی نداشته. بنابراین لازم است، با طراحی و توسعه اقدامات پیشگیرانه و تصویب قوانین و مقررات دقیق و جامع در این زمینه، از آسیب به زیست جهانی جلوگیری کرد.