بررسی امکان پذیری تحقق خودمختاری شغلی پرستاران و تاثیرآن برکیفیت مراقبت بر اساس مدل کرامر و چمالنبرگ

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان استقلال شغلی پرستاران و تاثیرآن برکیفیت مراقبت انجام شد.

از نظر هدف، کاربردی و در دسته تحقیقات علی است. جامعه آماری کادر پرستاری بیمارستان امام خمینی(ره)  اراک بودند که پرستاران بخش های مراقبت های ویژه، داخلی، جراحی، اطفال و نوزادان، زنان، ارتوپدی و اورژانس بستری بعنوان جامعه آماری انتخاب و  سایر بخش ها بدلیل تفاوت در اجرای کار از مطالعه خارج و تعداد 101  نفر انتخاب شد. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه مقیمی و کرامر و چمالنبرگ است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS انجام شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد میانگین میزان خودمختاری پرستاران 16/3 با انحراف استاندارد 35/0 بود که به طور معناداری مطلوب بودن سطح خودمختاری پرستاران را نشان داد.  خودمختاری محدود شده برای تمامی بخش ها استفاده می شود. دربخش داخلی نوع مختاری بصورت خودمختاری غیر قانونی بوده و در بخش جراحی خودمختاری از نوع مراقبت پرستاری می باشد.  الگوی رگرسیون برای تمامی بخش ها بغیر از بخش داخلی معنی دار بود  بنحوی که  با افزایش یک واحد در " خودمختاری شغلی محدود شده در بخش مراقبت های ویژه"، " خودمختاری شغلی در مراقبت پرستاری  در بخش جراحی" و " خودمختاری شغلی محدود شده در بخش های اطفال و نوزادان، زنان، ارتوپدی و  اورژانس بستری " در بین پرستاران بیمارستان امام خمینی  اراک به ترتیب به اندازه 253/0 ،187/0 ، 522/0 ، 205/0 ، 466/0 و 129/0 واحد به " کیفیت مراقبت " افزوده شده است.

خودمختاری پرستار به عنوان یک ویژگی سازمانی همراه با چند عامل دیگر، منجر به افزایش کیفیت مراقبت از بیمار می شود و  برای دستیابی به این نتایج سودمند ، مدیران پرستاری باید پرستاران را توانمندنموده و محیطی را فراهم نموده تا دانش خود را در تمرین خود مختاری به کار گیرند.