تحلیل رابطه بین مهارت های رهبری پایدار و هم آفرینی با میانجی گری اعتمادشناختی در بین اعضای هیات علمی دانشگاه بیرجند

 پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه بین مهارت‌های رهبری پایدار و مولفه‌های هم‌ آفرینی با نقش میانجی اعتماد شناختی از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه بیرجند انجام گرفت.

طراحی/روش ‌شناسی/رویکرد:

 روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه بیرجند در سال تحصیلی 98-99 به تعداد 323 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه ‌گیری تصادفی ساده تعداد 230 نفر انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسش نامه محقق‌ ساخته مهارت‌های رهبری پایدار با پایایی 93/0، پرسشنامه هم ‌آفرینی طاهرپور با پایایی 95/0 و پرسشنامه اعتماد شناختی یانگ و ماس‌هولدر با پایایی 80/0 استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه محقق‌ساخته توسط متخصصان تایید شد و روایی سازه نیز با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. ضریب پایایی پرسشنامه‌ ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده‌ ها در سطح توصیفی و سطح استنباطی انجام گرفتند.

یافته‌ های پژوهش:

 مقایسه ضرایب استاندارد مستقیم با ضرایب استاندارد غیرمستقیم نشان داد که اعتماد شناختی نقش میانجی ایفا می ‌کند. با توجه به ضریب استاندارد 47/0 در سطح خطای کوچکتر از 01/0، مهارت‌های رهبری پایدار پیش‌بینی‌ کننده هم‌ آفرینی بود و همچنین با ضریب استاندارد 60/0 اعتماد شناختی را پیش‌بینی می‌کرد. ضریب استاندارد اعتماد شناختی و هم‌ آفرینی نیز 24/0 و معنی‌ دار بود. در خصوص الگوی پیشنهادی پژوهش روابط بررسی گردید و الگو از برازش لازم برخوردار بود.

پیامدهای عملی:

 با بهره‌ گیری از مهارت‌های رهبری پایدار می ‌توان زمینه اعتماد شناختی بین ذی‌نفعان را تضمین کرد و میزان هم ‌آفرینی و اشتراک دانش و مهارت‌ها را ارتقاء بخشید.

ابتکار یا ارزش مقاله: 

در این مطالعه برای اولین بار متغیر مهارت‌های رهبری پایدار مورد بررسی قرار گرفته است و سنجه ویژه ای برای این امر طراحی و اعتباریابی شده است. همچنین برای نخستین بار این چند متغیر به صورت یکجا در میان اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها مورد بررسی قرار گرفته است.

محدودیت‌ ها: 

از روش‌های کیفی در گردآوری داده ‌ها مانند مصاحبه استفاده نشد. اثرات نمونه ‌گیری و خطای اندازه‌گیری، گستردگی آموزش عالی ایران، پر هزینه بودن جمع‌ آوری داده ‌ها، کمبود مطالعات انجام شده و عدم همکاری خبرگان آموزش عالی از جمله محدودیت ‌های پژوهش حاضر بود.